این روزها چقدر دلمان برای پرویزخان دهداری تنگ می شود. معلم اخلاق فوتبال ایران که گویا وقتی رفت اخلاق را هم با خودش برد تا همه با خیال راحت و بدون مزاحم هرچه دل شان می خواهد بگویند.
به گزارش نوتیفیکیت فریدون حسن در یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: این روزها برای شنیدن حرف های جماعت فوتبالی باید مرتب بوق زد چون هیچ چیز سر جای خودش نیست! فوتبال ایران را می گویم هیچ چیز در فوتبال ایران سر جای خودش نیست که اگر بود اوضاع این رشته فاسد به اینجا کشیده نمی شد.
این روزها در فوتبال ایران و باشگاه های مثلاً فرهنگی ورزشی آن با عده ای طرف هستیم که با ادبیات سخیف هرچه دل شان بخواهد می گویند و جالب اینجاست که هرچه کلمات شان زننده تر و وقاحت شان بیشتر باشد ارج و قرب شان هم بیشتر می شود. باید تأسف خورد که این جماعت جایی هستند که نباید باشند. مثلاً مدیرعامل هستند اما دهان شان را باز می کنند و هرچه به ذهنشان می رسد می گویند. مثلاً سرمربی هستند اما حرف هایی می زنند که لات های چاله میدان هم وقتی می خواهند بگویند اطراف شان را نگاه می کنند تا نکند زن و بچه مردم آن نزدیکی ها باشند و حرف شان را بشنوند یا اینکه مثلاً بازیکن هستند و وقاحت را به حد اکمل آن رسانده اند و کسی جلودارشان نیست. این ها همه به اشتباه اینجایی هستند که امروز قرار دارند.
خب حالا یکی پیدا شود و به ما بگوید با این جماعت باید چه کار کنیم؟ جماعتی که حتی آن ها که باید جریمه شان کنند و جلوی شان بایستند بدتر از خودشان هستند و طوری جریمه شان می کنند که نکند به آقایان بربخورد و ناراحت شوند. پس با این حساب باید فکری اساسی کرد اینکه این آدم های اشتباه در فوتبال را یا ادب کرد یا بیرون!
بله درست خوانده اید «بیرون» وقتی مدیرعامل یک باشگاه شأن و جایگاه خود را نمی داند و حرف هایی می زند که نباید بزند و هیچ جریمه ای هم جلودارش نیست فقط یک راه می ماند و آن هم این است که بیرونش کنی تا حساب کار دست مدیران عامل دیگر هم بیاید. البته این راه آموزش و فرهنگ سازی هم هست اما بعید به نظر می رسد جواب بدهد. وقتی سرمربی که خود باید الگو باشد هر چه که دلش می خواهد می گوید چاره ای نمی ماند جز اینکه بیرونش کرد تا برود بیرون و هرچه دلش خواست فحش بدهد و این و آن را به نگاه مفعول ببیند و وقتی بازیکنی به اسم ملی پوش بودن شأن و حرمت پیراهن تیم ملی را رعایت نمی کند باید بیرونش کرد تا بقیه یاد بگیرند اگر نوتیفیکیت ملی پوش بودن روی نام شان خورد باید شأن و منزلت این عنوان را نگه دارند.
این روزها چقدر دلمان برای پرویزخان دهداری تنگ شده مردی که تا وقتی بود امثال درویش ها محمود فکری ها و علیرضا بیرانوندهای آن زمان دشمن شماره یکش بودند و وقتی رفت همان ها زیر تابوتش غش و ضعف کردند و گفتند معلم اخلاق رفت. بله معلم اخلاق رفت و انگار با خودش اخلاق را هم برد تا ما شاهد فوتبالی باشیم که بزرگ و کوچکش نه فرهنگ دارند و نه فهم و درک اجتماعی که حداقل حرمت جایگاه شان را حفظ کنند و ما مانده ایم که در روزگار فقدان مردان اخلاق مدار فوتبال با این وضع چه کنیم.
پایان خبر نوتیفیکیت
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "ادبیات بوووووووووقی! – نوتیفیکیت" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "ادبیات بوووووووووقی! – نوتیفیکیت"، کلیک کنید.
