جاذبه های گردشگری نزدیک به آبشار پسچویک

اگه دلت می خواد از هیاهوی شهر فرار کنی و خودت رو به دامن طبیعت بندازی، آبشار پسچویک لواسان یه انتخاب عالیه. این آبشار زیبا، که درست تو دل منطقه ای بکر و پر از جاذبه های طبیعی و تاریخی قرار گرفته، می تونه شروع یه سفر هیجان انگیز و پر از خاطره باشه. اطراف این آبشار یه عالمه جای دیدنی دیگه هم هست که هر کدوم داستان خودشون رو دارن و واقعاً ارزش دیدن رو دارن. از دشت های سرسبز و قله های سربلند بگیر تا روستاهای قدیمی با حال و هوای خاص خودشون، همه اینا دست به دست هم دادن تا این منطقه رو تبدیل کنن به یه بهشت واقعی برای طبیعت گردها و کسایی که دنبال آرامشن.

این مقاله یه راهنمای کامله تا بهت کمک کنه این گنجینه های پنهون رو کشف کنی. قرار نیست فقط از آبشار پسچویک حرف بزنیم؛ قراره با هم بریم سراغ روستاهای اطراف، دشت های پرگل، قله های کوهنوردی و حتی آثار باستانی که هر کدوم گوشه ای از تاریخ و فرهنگ این خاک رو تو دل خودشون نگه داشتن. اگه اهل گشت و گذار تو دل طبیعت هستی، عاشق عکاسی از مناظر بکر، یا دنبال یه جای دنج برای ریلکس کردن و دور شدن از شلوغی شهری، اینجا دقیقاً همون جاییه که باید باشی. پس آماده باش که با هم یه سفر مجازی به این گوشه از بهشت لواسان داشته باشیم و ببینیم چه جاذبه های بی نظیری انتظارمون رو می کشن.

آبشار پسچویک: قلب تپنده طبیعت لواسان

آبشار پسچویک رو خیلی ها به عنوان نگین لواسان می شناسن، و خب بی دلیل هم نیست! وقتی پات به این منطقه می رسه و صدای خروش آب رو می شنوی، واقعاً حس می کنی که اومدی یه تیکه از بهشت. این آبشار فقط یه جا برای دیدن نیست، خودش یه نقطه شروع برای کلی ماجراجویی و کشف تو دل طبیعته.

معرفی و ویژگی های منحصر به فرد آبشار پسچویک

آبشار پسچویک با یه ارتفاع ۱۵ متری، تو دل دامنه قله ساکا و درست لب مرز روستای افجه قرار گرفته. اطرافش پره از درختای بید و افرا که یه قاب سبز و زیبا برای آبشار ساختن. اگه بهار یا اوایل تابستون بری، آبشار حسابی پرآبه و با قدرت زیادی به پایین می ریزه که واقعاً دیدنیه. خروش این آب، بوی نم و سبزی جنگل، و اون خنکی مطبوعی که تو هوا حس می کنی، همه و همه یه تجربه فوق العاده رو برات می سازن. اینجا یه جای عالی برای عکاسی، مدیتیشن یا فقط نشستن و لذت بردن از صدای آب و آرامشه.

مسیر دسترسی به آبشار پسچویک

خب، حالا چطور باید خودمون رو به این آبشار برسونیم؟ اگه از تهران حرکت می کنی، باید از اتوبان بابایی به سمت جاده لشگرک بری و بعدش تابلوهای روستای افجه رو دنبال کنی. تا همینجاش هم مسیر واقعاً قشنگه و از کنار باغ ها و ویلاهای لواسان رد می شی. وقتی رسیدی به روستای افجه، باید ماشین رو جایی پارک کنی و بقیه مسیر رو پیاده بری. پیاده روی از روستا تا آبشار پسچویک، حدوداً ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می کشه و درجه سختیش هم متوسطه. مسیر سنگفرش نیست و ممکنه تو بعضی قسمت ها کمی شیب داشته باشه، پس حتماً کفش مناسب پیاده روی داشته باش.

مسیر قشنگیه و از کنار رودخونه و باغ های روستا رد می شی. هرچی جلوتر میری، صدای آبشار هم واضح تر می شه و هیجان انگیزتر. نگران گم شدن هم نباش؛ معمولاً مسیر مشخصه و اگه شک داشتی، می تونی از اهالی روستا هم کمک بگیری. یه بطری آب همراهت باشه و حتماً قبل از رفتن، وضعیت هوا رو چک کن.

جاذبه های طبیعی نزدیک به آبشار پسچویک

آبشار پسچویک فقط یه نقطه از یه پازل بزرگ تره که اطرافش پر از دیدنی های طبیعی بی نظیره. اگه اهل طبیعت گردی باشی، اینجا برات یه بهشته! از دشت های وسیع و سرسبز گرفته تا آبشارهای پرشکوه و قله های بلند، همه و همه دست به دست هم دادن تا یه تجربه فراموش نشدنی رو برات رقم بزنن.

دشت هویج (گرچال): تجربه ای از آرامش در ارتفاعات

یکی از معروف ترین و زیباترین جاهای دیدنی نزدیک پسچویک، همین دشت هویجه. این دشت که اهالی بهش گرچال هم می گن، یه فضای باز و وسیع تو ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریاست. اگه از آبشار پسچویک حدود ۲۰ دقیقه پیاده روی کنی، می رسی به اینجا. قدیم ترها تو این دشت هویج می کاشتن و وقتی فصل برداشت محصول می شد، دشت پر از رنگ نارنجی هویج می شد و به همین خاطر بهش دشت هویج گفتن. اما گرچال یه اسم قدیمی تره که تو فارسی کهن یعنی چاله آتش و خب روایت های زیادی هم پشت این اسم هست.

امروزه دیگه هویج کاشته نمی شه، اما دشت هویج تبدیل شده به یه پاتوق عالی برای طبیعت گردها، کوهنوردها و خانواده ها. می تونی یه گوشه دنج پیدا کنی و پیک نیک کنی، تو دشت قدم بزنی و از هوای پاک و منظره های بی نظیر اطراف لذت ببری. این دشت محل استراحت خیلی از کوهنوردهاییه که به قله های اطراف مثل ریزان و آتشکوه صعود می کنن. فضای وسیع و چشم اندازهای باز دشت هویج واقعاً روح آدم رو تازه می کنه.

آبشار موآب: آبشاری باشکوه در نزدیکی پسچویک

اگه از دشت هویج کمی بالاتر بری و حدود ۲۰ دقیقه دیگه پیاده روی کنی، می رسی به آبشار موآب. این آبشار با ارتفاع حدود ۱۸۰ متر، یکی از بلندترین و خروشان ترین آبشارهای منطقه است که واقعاً ابهت خاصی داره. موآب، درست مشرف به دشت هویج قرار گرفته و منظره ای که از بالای اون می بینی، بی نظیره. مخصوصاً تو فصل های پرآب، عظمت این آبشار آدم رو مسحور می کنه.

مسیر دسترسی به آبشار موآب هم از دشت هویج می گذره و می تونی بعد از کلی گشت و گذار تو دشت، یه ماجراجویی کوتاه تا پای این آبشار هم داشته باشی. این آبشار هم مثل پسچویک، به خاطر پوشش گیاهی اطرافش، خصوصاً تو فصل بهار و تابستون، خیلی سرسبز و قشنگه.

باغ های گیلاس افجه: شکوفه های بهاری و میوه های تابستانی

تو حد فاصل آبشار پسچویک و دشت هویج، باغ های گیلاس روستای افجه قرار دارن که هر فصلی یه زیبایی خاص خودشون رو دارن. اگه بهار، مخصوصاً اردیبهشت، به اینجا سر بزنی، می بینی که باغ ها پر از شکوفه های سفید و صورتی گیلاس شدن. منظره ای که واقعاً مثل نقاشی می مونه و آدم رو هوایی می کنه. عطر شکوفه ها تو هوا می پیچه و فضای باغ رو حسابی دلنشین می کنه.

اما اگه تابستون بری، می تونی طعم گیلاس های تازه و آبدار افجه رو بچشی که واقعاً از دست دادنش حیف میشه. محلی ها هم محصولات باغ هاشون رو می فروشن و می تونی یه خرید خوشمزه و سالم داشته باشی.

رودخانه افجه و تبله رود: جاری در دل طبیعت و روستا

یکی از چیزایی که به زیبایی و طراوت این منطقه کمک کرده، وجود رودخونه های افجه و تبله روده. رودخانه افجه که از کنار دشت هویج می گذره و راهش رو به سمت روستا باز می کنه، یه جای عالی برای نشستن کنار آب و لذت بردن از خنکی و آرامشه. صدای جاری شدن آب هم که خودش یه موسیقی طبیعیه.

رودخانه تبله رود هم که از وسط خود روستای افجه می گذره، تو پاییز واقعاً دیدنی می شه. برگ های رنگارنگ درختا تو پاییز می ریزن تو آب رودخونه و یه تابلوی نقاشی زنده رو خلق می کنن. اینجا یکی از مقاصد محبوب برای عکاس هاست که دنبال ثبت تصاویر پاییزی خاص هستن.

ارتفاعات و قله های اطراف: مقصدی برای کوهنوردان حرفه ای

اگه کوهنورد حرفه ای هستی یا حداقل اهل پیاده روی های طولانی تو کوه و کمر، پس ارتفاعات اطراف آبشار پسچویک بهترین جا براتون. قله هایی مثل ریزان، آتشکوه و ساکا تو این منطقه قرار دارن و هر کدوم مسیرهای کوهنوردی خاص خودشون رو دارن. صعود به این قله ها، نیاز به آمادگی بدنی و تجهیزات مناسب داره و بهتره با راهنمای محلی یا گروه بریم.

ولی اگه بتونی به یکی از این قله ها برسی، چشم اندازهای پانورامایی که از بالا می بینی، از تمام لواسان و دشت های اطراف، واقعاً ارزشش رو داره. هوای پاک کوهستان و اون حس فتح قله، یه تجربه بی نظیره که تا مدت ها تو ذهنت می مونه.

دشت لار: دشت شقایق های سرخ

اگه وقت و انرژی بیشتری داری و دوست داری یه کمی دورتر هم بری، دشت لار رو فراموش نکن. این دشت زیبا که به دشت شقایق ها معروفه، بیشتر تو منطقه رینه و دامنه قله دماوند قرار گرفته، اما از سمت افجه/آبعلی هم مسیر دسترسی داره. بهترین زمان بازدید از دشت لار، فصل بهاره که دشت پر از شقایق های سرخ می شه و واقعاً منظره ای تکرارنشدنی رو خلق می کنه. انگار یه فرش قرمز پهن کردن تو دل طبیعت! اگه اردیبهشت یا خرداد به این منطقه سفر می کنی، حتماً یه سر هم به دشت لار بزن و از این زیبایی کم نظیر لذت ببر.

آبشار پسچویک فقط یه اسم نیست، یه دروازه ست برای ورود به دنیایی از زیبایی های طبیعی بکر و آرامش بخش، جایی که هر قدمش یه کشف تازه رو برات داره.

جاذبه های تاریخی و فرهنگی در نزدیکی آبشار پسچویک

این منطقه فقط به طبیعت بکرش معروف نیست؛ تو دل خودش یه تاریخ غنی و فرهنگ خاص هم داره که از دوران قدیم تا امروز سینه به سینه منتقل شده. روستای افجه و اطرافش پره از بناهای قدیمی و داستان هایی که می تونه هر علاقه مند به تاریخی رو جذب خودش کنه. بیا تا با هم یه گشت تو گذشته این منطقه بزنیم.

روستای افجه: تاریخ و زندگی در کنار هم

روستای افجه، همون نقطه ای که معمولاً سفرمون به آبشار پسچویک و دشت هویج از اونجا شروع می شه، خودش یه جاذبه دیدنیه. این روستا با قدمت طولانی که به دوران صفویه و قاجار برمی گرده، بافت سنتی خودش رو تا حد زیادی حفظ کرده. وقتی تو کوچه پس کوچه هاش قدم می زنی، بوی خاک و نون تازه رو حس می کنی و می بینی که چطور زندگی روستایی هنوزم اینجا جریان داره.

مردم افجه مهمان نوازن و بیشترشون دامپرور و کشاورزن. اگه باهاشون هم صحبت بشی، ممکنه حتی چند کلمه از زبان مازنی هم بشنوی که زبون اصیل این مردمه. خرید محصولات لبنی تازه یا میوه های فصلی از اهالی روستا، خودش یه لذت دیگه ست که نباید از دستش داد.

محله چراغان و سقاخانه ابوالفضل: حس و حال دوران کهن

یکی از قسمت های خاص روستای افجه، محله چراغانه. این محله با کوچه های باریک و پیچ در پیچ، دیوارهای کاه گلی و خونه های قدیمی، حس و حال سال های دور رو به آدم می ده. انگار زمان تو اینجا متوقف شده. تو این محله یه سقاخانه قدیمی به اسم سقاخانه ابوالفضل هست که خودش یه جور نماد برای اهالیه.

درست کنار سقاخانه، یه درخت چنار کهنسال با قدمت حدود ۴۰۰ سال، مثل یه نگهبان قدیمی، واستاده. نشستن زیر سایه این درخت و تماشای زندگی که تو محله جریان داره، می تونه یه تجربه آرامش بخش و فکربرانگیز باشه. اینجا یه جای عالی برای عکاسی از معماری روستایی و ثبت لحظه های نوستالژیکه.

قلعه ساکا (دربند): دژی باستانی بر فراز ارتفاعات

روی یکی از بلندی های اطراف روستا، بقایای قلعه ساکا یا قلعه دربند رو می بینی. این قلعه که قدمتش به قرن دوم یا سوم هجری برمی گرده، تو گذشته یه نقطه استراتژیک مهم بوده و تا دوران صفویه هم ازش استفاده می کردن. متأسفانه الان چیز زیادی ازش باقی نمونده، شاید فقط ۱.۵ متر از دیوارهاش و تلی از آجر، اما هنوزم می تونی تصور کنی که تو گذشته چطور سربازا از اینجا به اطراف اشراف داشتن و از روستا محافظت می کردن.

بازدید از قلعه ساکا، هرچند که فقط ویرانه هایی ازش باقی مونده، می تونه یه درس تاریخ کوچیک باشه و نشون می ده که این منطقه از دیرباز چقدر اهمیت داشته.

حمام قاجار (حمام صفوی): بنایی با معماری اصیل

تو روستای افجه یه حمام قدیمی هست که خیلی ها می گن به دوره قاجار و بعضی ها هم به دوره صفوی برمی گرده. این حمام با معماری خاص خودش، یکی از بناهای تاریخی ثبت ملی شده منطقه است. با اینکه طی سال ها بازسازی هایی روش انجام شده، اما هنوزم می تونی طاق ها و قوس های قدیمی رو توش ببینی و اون حس و حال حمام های سنتی رو تجربه کنی.

دیدن یه بنای تاریخی که هنوزم بخشی از زندگی مردمه، واقعاً جالبه. این حمام نشون می ده که تو گذشته، مردم این منطقه هم به رفاه و بهداشت اهمیت می دادن و معماری ایرانی چقدر می تونه زیبا و کاربردی باشه.

قصر ناصرالدین شاه: یادگار پادشاه قاجار

تو ضلع شمالی روستای افجه، بقایای یه قصر قدیمی وجود داره که به ناصرالدین شاه قاجار نسبت داده می شه. می گن که این قصر توسط اعتمادالدوله ساخته شده بوده و ناصرالدین شاه تو بعضی از فصول برای شکار و تفریح به اینجا می اومده. اما خب، مثل خیلی از بناهای تاریخی دیگه، از این قصر باشکوه هم متأسفانه چیز زیادی باقی نمونده. فقط یه تلی از آجر و چند تیکه دیوار کوتاه که نشون می ده یه زمانی اینجا یه قصر بزرگ و زیبا وجود داشته.

دیدن این ویرانه ها شاید کمی غم انگیز باشه، اما در عین حال یه یادآوریه از تاریخ پر فراز و نشیب ایران و اون دوران خاص قاجار. می تونی تصور کنی که پادشاهی تو این منطقه سرسبز چه روزگاری رو می گذرونده.

برنامه ریزی سفر: نکات ضروری برای بازدید از آبشار پسچویک و اطراف

برای اینکه سفرت به آبشار پسچویک و جاذبه های اطرافش یه تجربه عالی و بدون دغدغه باشه، باید یه برنامه ریزی کوچیک داشته باشی. اینجا بهت می گم که چه زمانی بری، کجا بمونی و چی با خودت برداری.

بهترین زمان سفر

راستش رو بخوای، هر فصلی زیبایی های خاص خودش رو داره، اما اگه دنبال بهترین آب و هوا و سرسبزی بی نظیری، بهار و تابستون بهترین انتخابه:

• بهار (اردیبهشت و خرداد): اوج سرسبزی و شکوفایی طبیعت. دشت ها پر از گل و آبشارها حسابی پرآبن. هوا هم خنک و دلپذیره. اگه عاشق عکاسی هستی، این زمان رو از دست نده.
• تابستان: هوای خنک و دلپذیر لواسان، جون می ده برای فرار از گرمای تهران. می تونی از میوه های تازه باغ ها هم لذت ببری.
• پاییز: اگه عاشق رنگ های گرم و مناظر پاییزی هستی، این فصل رو انتخاب کن. برگ ریزان درختا و اون طیف رنگ های قرمز، زرد و نارنجی، واقعاً منظره ای شگفت انگیز رو خلق می کنه، مخصوصاً کنار رودخونه ها.
• زمستان: اگه اهل برف و سکوت باشی و تجهیزات زمستونی کامل داشته باشی، زمستون هم زیبایی های خاص خودش رو داره. اما خب مسیرها ممکنه لغزنده باشن و نیاز به احتیاط بیشتری هست.

اقامت در منطقه

برای اقامت تو منطقه، چند تا گزینه داری:

• اقامتگاه های بوم گردی و خانه های محلی: تو روستای افجه و لواسان، می تونی اقامتگاه های بوم گردی یا خانه های محلی رو اجاره کنی. اینجوری هم با فرهنگ منطقه بیشتر آشنا می شی و هم یه تجربه متفاوتی خواهی داشت.
• کمپینگ و شب مانی: اگه اهل کمپینگ و شب مانی تو دل طبیعت باشی، دشت هویج یه گزینه عالیه. البته حتماً باید تجهیزات کامل (چادر، کیسه خواب، وسایل پخت و پز) داشته باشی و نکات ایمنی رو هم رعایت کنی. قبلش حتماً از وضعیت هوا مطمئن شو و اگه لازمه، مجوزهای لازم رو هم بگیر.
• اقامت در تهران: چون افجه خیلی به تهران نزدیکه، می تونی تو یکی از هتل ها یا اقامتگاه های شرق یا شمال شرق تهران بمونی و روزا برای گشت و گذار بیای اینجا. این گزینه برای کسایی که اهل کمپینگ نیستن یا دنبال امکانات بیشتری هستن، مناسبه.

لوازم و تجهیزات ضروری

برای یه سفر راحت و بی دردسر، این وسایل رو حتماً با خودت ببر:

1. کفش مناسب: برای پیاده روی تو مسیرهای کوهستانی و دشت، یه کفش راحت و مناسب پیاده روی یا کوهنوردی لازمه.
2. لباس مناسب: حتی تو فصول گرم هم ممکنه هوا تو ارتفاعات خنک بشه، پس یه لباس گرم (کاپشن سبک یا سویشرت) همراهت باشه. کلاه و عینک آفتابی هم برای محافظت در برابر نور خورشید فراموش نشه.
3. آب آشامیدنی و تنقلات: آب رودخانه و آبشار قابل آشامیدن نیست، پس حتماً آب کافی با خودت ببر. یه سری تنقلات سبک و انرژی زا هم برای مسیر پیاده روی خوبه.
4. کیسه زباله: مهمترین نکته! طبیعت رو تمیز نگه داریم و زباله هامون رو برگردونیم.
5. جعبه کمک های اولیه کوچک: برای موارد اضطراری، یه جعبه کمک های اولیه کوچک که شامل چسب زخم، ضدعفونی کننده و مسکن باشه، خیلی می تونه به دردت بخوره.
6. دوربین عکاسی و پاوربانک: اینجا پر از منظره های قشنگه، پس دوربینت رو آماده کن. برای اینکه گوشیت هم شارژش تموم نشه، یه پاوربانک لازمه.
7. نقشه یا GPS: اگه قصد داری به جاهای بکرتر بری، نقشه یا اپلیکیشن های GPS روی گوشی می تونه خیلی کمکت کنه.

نکات مهم محیط زیستی و فرهنگی

ما که میریم طبیعت، باید حواسمون باشه که مهمونیم و باید به خونه میزبان احترام بذاریم:

• حفظ پاکیزگی محیط زیست: هیچ زباله ای تو طبیعت رها نکنیم. هرچی می بریم، برگردونیم. حتی پوست میوه هم تو طبیعت بمونه، طول می کشه تا تجزیه بشه.
• عدم آسیب به طبیعت و آثار تاریخی: روی درختا یادگاری ننویسیم، شاخه ها رو نشکنیم و به بناهای تاریخی دست نزنیم یا روشون چیزی ننویسیم.
• احترام به حریم خصوصی محلی ها: مردم روستا زندگی خودشون رو دارن. به حریم باغ ها و خانه هاشون احترام بذاریم و ازشون برای عکاسی بدون اجازه استفاده نکنیم.
• آب رودخانه و آبشار آشامیدنی نیست: همونطور که گفتم، آب رودخونه ها و آبشار ممکنه آلوده باشه و برای آشامیدن مناسب نیست. پس آب آشامیدنی همراه داشته باش.

فعالیت های پیشنهادی در سفر به آبشار پسچویک و اطراف

حالا که با جاذبه های این منطقه آشنا شدی و آماده سفر هستی، بیا چند تا فعالیت هیجان انگیز رو هم بهت پیشنهاد بدم تا سفرت کامل بشه:

• پیاده روی و کوهنوردی: همونطور که دیدی، مسیرهای پیاده روی قشنگی تو منطقه هست. از یه پیاده روی سبک تا آبشار پسچویک بگیر تا کوهنوردی های جدی تر به قله های ریزان و آتشکوه، گزینه های زیادی داری.
• عکاسی: اگه اهل عکاسی هستی، اینجا برات یه بهشته! از منظره آبشار و دشت ها بگیر تا شکوفه های بهاری باغ های گیلاس و برگ ریزان پاییزی تبله رود، سوژه های زیادی برای ثبت داری.
• پیک نیک و استراحت: تو دشت هویج یا کنار رودخانه افجه، یه جای دنج پیدا کن و یه پیک نیک حسابی راه بنداز. از آرامش طبیعت و هوای پاک لذت ببر و خستگی روزمره رو از تنت در کن.
• خرید محصولات محلی: اگه از روستای افجه رد می شی، حتماً یه سر به مغازه ها یا دکه های محلی بزن و از میوه های تازه، لبنیات یا عسل محلی خرید کن. اینجوری هم به اقتصاد منطقه کمک می کنی و هم سوغات خوشمزه ای با خودت می بری.
• پرنده نگری: اگه به پرنده ها علاقه داری، اینجا می تونی گونه های مختلف پرنده های بومی منطقه رو ببینی و صدای دلنشینشون رو بشنوی.

با این همه زیبایی و امکانات، واقعاً حیف نیست که همچین بهشتی نزدیک تهران باشه و ما ازش خبر نداشته باشیم؟

نتیجه گیری

آبشار پسچویک و مناطق اطرافش تو لواسان، واقعاً یه مقصد رویایی و ایده آله برای هر سلیقه ای. چه طبیعت گرد باشی و عاشق کوه و دشت، چه دنبال یه جای آروم برای پیک نیک خانوادگی، یا حتی اگه از اون دسته آدمایی هستی که تاریخ و فرهنگ براشون جذابه، اینجا همه چیز رو یکجا داره. از خروش باشکوه آبشار پسچویک و عظمت آبشار موآب گرفته تا آرامش دشت هویج و شکوه رنگ های پاییزی تبله رود، هر گوشه اش یه زیبایی خاص داره که چشم آدم رو خیره می کنه.

روستای افجه با اون بافت سنتی و مردمان مهمان نوازش، قصه های قلعه ساکا و قصر ناصرالدین شاه، و حمام قدیمی که هنوزم نفس می کشه، همه و همه یه لایه عمیق تر از تجربه رو به سفرت اضافه می کنن. اینجا فقط یه مقصد گردشگری نیست، یه تجربه کامله که هم روحت رو تازه می کنه، هم چشمات رو از دیدن زیبایی های طبیعی پر، و هم ذهنت رو با تاریخ این سرزمین درگیر می کنه.

پس معطل چی هستی؟ یه کوله پشتی ببند، کفش های پیاده رویت رو بپوش و یه برنامه سفر به این بهشت پنهان لواسان بچین. مطمئن باش که با کلی خاطره خوب، عکس های قشنگ و روحیه ای تازه از اینجا برمی گردی. یادت نره، طبیعت و تاریخ، منتظرن تا کشفشون کنی!