سخنی مشفقانه با حمید رسایی!

1- بودجه دانشگاه تهران (به عنوان مهم ترین دانشگاه ایران) در سال جاری 3٬300 میلیارد تومان (3.3 همت) بوده است. (لینک مصاحبه زلفی گل وزیر علوم ) با فرض دلار 50 هزار تومانی، این یعنی 66 میلیون دلار!

بودجه دانشگاه توکیو (University of Tokyo) (https://www.u-tokyo.ac.jp/en/index.html) 2.5 میلیارد دلار بوده است . (https://www.u-tokyo.ac.jp/en/about/numbers.html) یعنی چند برابر؟

یعنی بودجه دانشگاه توکیو 38 برابر دانشگاه تهران است.

مساحت ژاپن «کمتر از یک چهارم ایران» است و جمعیت آن یک و نیم برابر ایران، ولی بودجه دانشگاه اصلی آن کشور 38 برابرِ دانشگاه اصلیِ سرزمین ماست. پژوهشگران ژاپنی در طول یکسال برای تولید علم این میزان بودجه را دارا هستند.

بودجه دانشگاه شیراز در سال گذشته 860 میلیارد تومان بوده است یعنی کمتر از 1 همت. یعنی کمتر از 17 «میلیون» دلار ، ولی (https://www.mehrnews.com/amp/5865886/) بودجه دانشگاه همتراز آن در ژاپن، یعنی دانشگاه #کیوتو یک و نیم «میلیارد» دلار بوده است.

یعنی بودجه دانشگاه کیوتو 88 برابر شیراز بوده است!  (https://www.kyoto-u.ac.jp/sites/default/files/inline-files/facts_and_figures_2022_2023-83eda0cde46afcd7bdcebbd0daaae6e3.pdf) این یعنی نهاد تولید علم در ایران چقدر نحیف و فقیر شده است.

2- آقای رسایی! این وضعیت در شرق عالم است. بیایید از شرق به غرب برویم؛ البته هدف مقایسه دانشگاه تهران با دانشگاههای غربی نیست. بلکه بیایید همان دانشگاه «توکیو را با دانشگاههای غربی» مقایسه کنیم.
بودجه دانشگاه برکلی کالیفرنیا در سال تحصیلی گذشته حدود 7 میلیارد دلار بوده است.
یعنی دانشگاه برکلی حدودا سه برابر دانشگاه توکیو بودجه داشته است! (عدد دقیق: 2.8 برابر توکیو، یا 106 برابر دانشگاه تهران)
و این فقط «یک دانشگاه غربی» در مقایسه با دانشگاه شرقی توکیو است.

در همان سال بودجه دانشگاه استنفورد حدود 9 میلیارد دلار بوده است! یعنی بیش از سه برابر دانشگاه توکیو (عدد دقیق: 3.6 برابر توکیو).
(لینک یک)  و ( لینک دو)

یعنی در یک جغرافیای کوچکِ چند کیلومتر مربعی در شمال کالیفرنیا هر سال 6.5 برابر دانشگاه توکیو «بودجه در پژوهش و تولید علم» هزینه می شود. و این وضعیت فقط در دو دانشگاه غربی در مقایسه با یک دانشگاه مهم شرقی است.
آری! کیفیت اتفاقی نیست.

و اینک ما در این میانه ی غرب و شرق نشسته ایم. با دانشگاههایی که اینگونه نحیف و لاغر شده اند و «این» توان پژوهش/ تولید علم ماست در دنیایی که دانش حرف اول را زده/ می زند.

در این چهار سال سعی کنید که فکری برای نهاد تولید علم و دانش در ایران کنید!

3- در سال گذشته عربستان روزانه بیش از 11 میلیون بشکه نفت فروخت. درحالی که ایران به دلیل شرایط تحریم در برخی ماهها حتی قادر به فروش 2 میلیون بشکه هم نبوده است.
جمعیت ایران بیش از 85 میلیون نفر و جمعیت عربستان 38 میلیون نفر است. یعنی جمعیت ما بیش از دو برابر عربستان است ولی آنها بیش از پنج برابر ما نفت می فروشند.
یعنی میزان برخورداری «یک شهروند» عربستان از بودجه نفت بیش از 12 برابر یک شهروند ایرانی است.

تولید ناخالص عربستان اکنون بیش از هزار میلیارد دلار  و تولید ناخالص ایران 360 میلیارد دلار است. (یعنی حدود یک سوم)

آقای رسایی، در این چهار سال بجای درگیر شدن با همدیگر، و به جای پنجه در صورت هم کشیدن، بجای پرداختن به چنار و پاچنار فکری به حال این اعداد و وضعیت بودجه کنید.

4- در سال 2022 (بلافاصله بعد از کرونا) فرودگاه استانبول در ترانزیت 64 میلیون مسافر نقش داشته است. همان زمان فرودگاه دوبی در ترانزیت 66 میلیون مسافر نقش ایفا کرده است. ولی حداکثر ظرفیت فرودگاه امام در تهران، جابجایی کمتر از 10 میلیون مسافر بوده است.  

زمانی که کشور قطر هنوز تاسیس نشده بود ما در ایران هواپیمایی هما را داشتیم.

▪️▪️▪️
برای این چهارسال پیش رو این چند عدد و رقم را به خاطر بسپرید؛ چون که این چهار سال هم به سرعت می گذرد! ولی آنچه که باقی می ماند «اعداد و ارقام جدید» خواهد بود.
بجای تلاش در زد و خورد و انتقام گیری از قالیباف و چنار و پاجوش و… فکری به حال جریانِ «تولید ثروت» کنید در کشوری که بودجه  امروز دانشگاهایش و ظرفیت ترانزیت فرودگاه هایش و میزان فروش نفتش محل حیرت است اکنون.

و خاطرتان باشد: تولید ثروت دستوری نیست.