انتقال از نوبیتکس به هات بیت

دیگه نمی تونید از نوبیتکس به هات بیت ارز دیجیتال منتقل کنید، چون این صرافی از آوریل ۲۰۲۳ (حدود اردیبهشت ۱۴۰۲) فعالیتش رو کاملاً متوقف کرده و به خاطر مشکلات حقوقی و مالی بسته شده. اگه دنبال راهی هستید که سرمایه دیجیتالتون رو از نوبیتکس به یه جای امن دیگه منتقل کنید، این مقاله حسابی به کارتون میاد. اینجا نه تنها بهتون می گیم چطور این کار رو انجام بدید، بلکه یه عالمه نکته مهم امنیتی و جایگزین های خوب برای هات بیت رو هم معرفی می کنیم.

بازار ارزهای دیجیتال مثل یه اقیانوس بزرگه که هر لحظه ممکنه موجی بلند بیاد و همه چی رو زیر و رو کنه. تو این دنیای پر از تغییر، خیلی مهمه که هوشیار باشیم و اطلاعاتمون رو حسابی به روز نگه داریم. خیلی وقت ها پیش میاد که به خاطر نبود اطلاعات درست، یا دنبال کردن مسیرهای قدیمی و منسوخ، آدم ها دارایی شون رو از دست می دن. هدف این مقاله دقیقاً همینه که شما رو از این ریسک ها دور کنه و یه راهنمای عملی و به دردبخور برای انتقال امن ارز دیجیتال از نوبیتکس به یه صرافی خارجی امن (نه هات بیت!) بهتون بده.

واقعاً هات بیت بسته شده؟ یه هشدار جدی که باید جدی بگیرید!

شاید هنوز هم اسم هات بیت رو شنیده باشید یا حتی تو جستجوهای گوگل بهش برخورده باشید. یه زمانی صرافی هات بیت (Hotbit) حسابی بین ایرانی ها محبوب بود. دلیلش هم واضح بود: بدون نیاز به احراز هویت (KYC) می شد توش فعالیت کرد و کلی ارز دیجیتال رو خرید و فروش کرد. اما متأسفانه اون دوران دیگه تموم شده! هات بیت دیگه یه صرافی فعال نیست و فعالیتش رو به طور کامل و برای همیشه متوقف کرده.

آخرین اخبار و اطلاعیه های رسمی هات بیت نشون می ده که این صرافی در تاریخ ۲۲ مه ۲۰۲۳ (یعنی حدود اوایل خرداد ۱۴۰۲) به طور کامل خدماتش رو متوقف کرده و از دسترس خارج شده. دلیل اصلیش هم مشکلات حقوقی، از جمله اتهامات پولشویی علیه یکی از کارمندان سابقش و مسدود شدن بخشی از دارایی ها توسط نهادهای قضایی بود. حتی با اینکه هات بیت ادعا می کرد دارایی کاربرانش امنه و به محض حل مشکلات، خدماتش رو از سر می گیره، اما این اتفاق هرگز نیفتاد و نهایتاً این صرافی رسماً به کارش پایان داد.

حالا چرا اینقدر روی این موضوع تأکید می کنیم؟ چون اگه ندونسته یا با اطلاعات قدیمی، سعی کنید ارز دیجیتالی رو از نوبیتکس به آدرس کیف پول هات بیت بفرستید، عملاً دارایی تون رو از دست می دید! این یه ریسک جدیه که به هیچ وجه نباید نادیده اش گرفت. مثل این می مونه که بخواید پول رو به یه حساب بانکی بسته شده واریز کنید؛ پولتون دیگه به دستتون نمی رسه.

خلاصه کلام اینه که بیخیال هات بیت بشید و به دنبال جایگزین های امن و فعال باشید. تو ادامه این مقاله، هم بهتون می گیم چه مفاهیم مهمی رو باید قبل از انتقال ارز دیجیتال بدونید و هم راهنمای گام به گام انتقال از نوبیتکس به یه صرافی خارجی امن رو براتون توضیح می دیم. پس حواستون باشه، تو این بازار پر نوسان، آگاهی و اطلاعات به روز، بزرگترین سرمایه شماست!

هرگز، تکرار می کنم، هرگز ارز دیجیتال خود را به صرافی های غیرفعال یا مشکوک منتقل نکنید. یک بررسی ساده قبل از هر تراکنش، می تواند از ضررهای جبران ناپذیر جلوگیری کند.

قبل از هر انتقالی، اینا رو باید بدونی! (مفاهیم پایه ارز دیجیتال)

قبل از اینکه دست به کار انتقال ارز دیجیتال بشیم، لازمه یه سری مفاهیم اولیه رو با هم مرور کنیم. دونستن این نکات، مثل دونستن نقشه راهه و کمک می کنه که تو این مسیر پرتلاطم، گم نشید و دارایی تون رو به سلامت به مقصد برسونید.

تتر (USDT)، رفیق راه نقل و انتقالات!

وقتی حرف از انتقال ارز دیجیتال از یه صرافی به صرافی دیگه میاد، معمولاً پای یه ارز دیجیتال خاص وسط کشیده می شه: تتر (USDT). تتر یه جور «استیبل کوین» هست. یعنی چی؟ یعنی ارزشش به یه دارایی پایدار (معمولاً دلار آمریکا) گره خورده و قیمتش تقریباً همیشه برابر با یک دلاره. این ویژگی باعث می شه تتر بهترین گزینه برای انتقال پول بین صرافی ها باشه، چون برخلاف بیت کوین یا اتریوم که نوسان قیمت زیادی دارن، ارزش تتر ثابت می مونه و موقع انتقال، نگرانی بابت تغییر قیمت ندارید.

شبکه های انتقال تتر: کدوم بهتره و چرا؟ (TRC-20, ERC-20, BEP-20)

یکی از مهم ترین چیزهایی که موقع انتقال ارز دیجیتال باید بهش توجه کنید، «شبکه انتقال» هست. ارزهای دیجیتال روی بلاک چین های مختلفی کار می کنن و هر کدوم از این بلاک چین ها، شبکه های خاص خودشون رو برای انتقال دارن. برای تتر، چند تا شبکه مهم و پرکاربرد وجود داره که باید اونا رو بشناسید:

1. شبکه TRC-20 (ترون): این شبکه رو بلاک چین ترون (Tron) کار می کنه و به خاطر سرعت بالا و کارمزدهای خیلی پایینی که داره، حسابی بین کاربرای ایرانی محبوب شده. اگه سرعت و کارمزد براتون مهمه، TRC-20 یه انتخاب عالیه. آدرس های این شبکه معمولاً با حرف T شروع می شن.
2. شبکه ERC-20 (اتریوم): این شبکه روی بلاک چین اتریوم (Ethereum) ساخته شده. ERC-20 یکی از قدیمی ترین و امن ترین شبکه هاست، اما متأسفانه کارمزدهاش (که بهش گس فی هم می گن) معمولاً بالاست و سرعت انتقالش هم به شلوغی شبکه اتریوم بستگی داره. آدرس های این شبکه معمولاً با 0x شروع می شن.
3. شبکه BEP-20 (بایننس اسمارت چین): این شبکه روی بلاک چین بایننس اسمارت چین (Binance Smart Chain) کار می کنه. BEP-20 هم مثل TRC-20 کارمزد پایین و سرعت بالایی داره و یه گزینه محبوب دیگه برای انتقال تتر به حساب میاد. آدرس های این شبکه هم مثل ERC-20 با 0x شروع می شن، اما تفاوتشون تو بلاک چین زیرساختیشونه.

یه نکته حیاتی و خیلی مهم: موقع انتقال تتر (یا هر ارز دیجیتال دیگه)، باید حواستون باشه که شبکه انتخابی تو صرافی مبدأ (مثلاً نوبیتکس) و صرافی مقصد (جایی که می خواید پول رو بفرستید) دقیقاً یکسان باشه. اگه این دو تا شبکه با هم فرق داشته باشن، دارایی شما برای همیشه از دست می ره و هیچ راه برگشتی هم نداره! پس حواستون رو حسابی جمع کنید و چندین بار آدرس و شبکه رو چک کنید.

برای اینکه بهتر بتونید این شبکه ها رو مقایسه کنید، یه جدول کوچیک براتون آماده کردیم:

شبکه	سرعت انتقال	کارمزد (تقریبی)	شروع آدرس کیف پول
TRC-20 (ترون)	خیلی سریع	خیلی کم	T…
ERC-20 (اتریوم)	متوسط (به شلوغی شبکه بستگی دارد)	بالا	0x…
BEP-20 (بایننس اسمارت چین)	سریع	کم	0x…

از نوبیتکس به یه صرافی خارجی امن (جایگزین هات بیت) چطور ارز منتقل کنیم؟ (راهنمای گام به گام)

حالا که با مفاهیم اولیه آشنا شدیم و فهمیدیم هات بیت دیگه به کارمون نمیاد، وقتشه که بریم سراغ اصل مطلب: چطور ارز دیجیتال (مخصوصاً تتر) رو از صرافی نوبیتکس به یه صرافی خارجی امن و فعال منتقل کنیم؟ این مراحل تقریباً برای همه صرافی های خارجی معتبر یکسانه و فقط شاید اسم دکمه ها کمی فرق کنه.

اولین قدم: انتخاب صرافی خارجی درست و حسابی!

قبل از هر کاری، باید یه صرافی خارجی رو انتخاب کنید که هم امن باشه، هم به ایرانی ها خدمات بده (حتی با VPN یا VPS) و هم از لحاظ کارمزد و امکانات، به دردتون بخوره. تو سال ۲۰۲۴، چند تا گزینه خوب و محبوب برای ایرانی ها داریم که می تونید روشون حساب کنید:

• کوکوین (KuCoin): یکی از بزرگترین و محبوب ترین صرافی ها که معمولاً بدون احراز هویت هم می شه توش فعالیت کرد (البته با محدودیت هایی در برداشت).
• بینگ ایکس (BingX): این صرافی هم طرفدارهای زیادی داره، خصوصاً برای فیوچرز و کپی تریدینگ، و به ایرانی ها خدمات می ده.
• مکس سی (MEXC): یه گزینه دیگه که کارمزد پایین و حجم معاملات خوبی داره.

توصیه: قبل از اینکه پول زیادی رو به یه صرافی منتقل کنید، حتماً خودتون هم تحقیق کنید، نظرات بقیه رو بخونید و مطمئن بشید که اون صرافی مناسب نیازهای شماست و برای ایرانی ها محدودیت های آزاردهنده ای نداره. یادتون باشه سیاست های صرافی ها ممکنه یهویی عوض بشه، پس همیشه گوش به زنگ باشید.

گام اول: تو نوبیتکس چیکار کنیم؟ (ورود و شروع برداشت)

خب، آماده اید؟ بریم سراغ نوبیتکس:

1. اول از همه، وارد حساب کاربری خودتون تو وبسایت یا اپلیکیشن نوبیتکس بشید.
2. تو صفحه اصلی، دنبال گزینه «کیف پول» یا «والت» (Wallet) بگردید و روش کلیک کنید.
3. حالا لیستی از ارزهای دیجیتالی که دارید رو می بینید. اون ارزی که می خواید منتقل کنید (مثلاً تتر یا همون USDT) رو پیدا کنید و گزینه «برداشت» (Withdrawal) رو که کنارش هست، بزنید.
4. اگه چندین نوع تتر دارید (مثلاً تتر ERC-20 یا TRC-20)، مطمئن بشید که تتر مورد نظرتون رو انتخاب می کنید.

گام دوم: از صرافی مقصد آدرس بگیریم! (مثال: کوکوین/بینگ ایکس)

حالا نوبت صرافی خارجیه که انتخاب کردید (مثلاً کوکوین):

1. وارد حساب کاربری خودتون تو صرافی مقصد بشید.
2. دنبال گزینه «واریز» (Deposit) یا «Deposit Crypto» بگردید و روش کلیک کنید.
3. تو لیست ارزها، «USDT» رو انتخاب کنید.
4. اینجا مهم ترین قسمته: صرافی ازتون می پرسه که روی کدوم شبکه می خواید تتر واریز کنید. دقیقاً همون شبکه ای رو انتخاب کنید که تو نوبیتکس هم برای برداشت انتخاب کردید. مثلاً اگه تو نوبیتکس TRC-20 رو انتخاب کردید، اینجا هم TRC-20 رو انتخاب کنید. اگه اینجا یه شبکه دیگه انتخاب کنید، پولتون از دست می ره.
5. بعد از انتخاب شبکه، صرافی یه «آدرس کیف پول» (Deposit Address) بهتون می ده. این آدرس رو کپی کنید. بعضی از صرافی ها و شبکه ها (مثل ERC-20) ممکنه به یه «ممو» (Memo) یا «تگ» (Tag) هم نیاز داشته باشن. اگه صرافی مقصد این مورد رو بهتون داد، اون رو هم کپی کنید.

گام سوم: اطلاعات برداشت رو تو نوبیتکس وارد کنیم!

برگردیم به نوبیتکس:

1. آدرسی که از صرافی مقصد کپی کردید رو تو فیلد «آدرس کیف پول مقصد» یا مشابه اون تو نوبیتکس، وارد کنید.
2. اگه صرافی مقصد ممو یا تگ هم بهتون داد، اون رو هم تو فیلد مربوطه تو نوبیتکس وارد کنید.
3. مقدار تتری که می خواید منتقل کنید رو وارد کنید. نوبیتکس معمولاً حداقل و حداکثر مقدار برداشت رو نشون می ده.
4. مهم ترین مرحله: یه بار دیگه همه اطلاعاتی که وارد کردید رو با دقت چک کنید: مبلغ، آدرس کیف پول مقصد، و از همه مهم تر، شبکه انتخابی. حتی یه حرف اشتباه تو آدرس یا انتخاب اشتباه شبکه، می تونه حسابی کار دستتون بده.

گام چهارم: تأیید نهایی تراکنش و پیگیری!

تقریباً کار تمومه:

1. بعد از بررسی نهایی اطلاعات و اطمینان از درستیشون، دکمه «تأیید» یا «برداشت» رو بزنید.
2. نوبیتکس برای تأیید امنیت، ازتون کد تأیید پیامکی، ایمیلی و یا کد گوگل آتنتیکیتور (2FA) می خواد. این کدها رو وارد کنید.
3. بعد از تأیید نهایی، تراکنش شما ثبت می شه. می تونید تو بخش «تاریخچه برداشت ها» یا «تراکنش ها» تو نوبیتکس، وضعیت تراکنشتون رو ببینید. نوبیتکس یه «TXID» یا «هش تراکنش» بهتون می ده. این کد مثل کد رهگیری پست می مونه و می تونید باهاش وضعیت تراکنش رو تو «بلاک چین اکسپلورر» هم پیگیری کنید.
4. بعد از چند دقیقه (یا بیشتر، بسته به شلوغی شبکه)، می تونید وارد صرافی مقصد بشید و موجودی کیف پولتون رو چک کنید. اگه همه چی درست پیش رفته باشه، تترهای شما به حسابتون واریز شده.

کارمزدها و سرعت انتقال: چقدر طول می کشه و چقدر آب می خوره؟

یکی از دغدغه های همیشگی تو دنیای ارز دیجیتال، کارمزدها و زمان انتقاله. هیچ کس دوست نداره پولش بی خودی برای کارمزد آب بره یا ساعت ها منتظر بمونه تا تراکنش انجام بشه. بیاین ببینیم اوضاع از چه قراره.

کارمزدهای برداشت از نوبیتکس (برای هر شبکه)

وقتی از نوبیتکس ارز دیجیتال برداشت می کنید، نوبیتکس یه مبلغی رو به عنوان کارمزد برداشت ازتون می گیره. این کارمزد معمولاً برای شبکه های مختلف، متفاوته. مثلاً کارمزد برداشت تتر روی شبکه TRC-20 (ترون) خیلی کمتر از کارمزد برداشت همون تتر روی شبکه ERC-20 (اتریوم) هست. این کارمزدها ثابت نیستن و ممکنه با گذشت زمان یا تغییرات تو شلوغی شبکه، عوض بشن. پس همیشه قبل از برداشت، تو صفحه برداشت نوبیتکس، کارمزد رو چک کنید.

نکته مهم اینجاست که صرافی های مقصد (مثل کوکوین یا بینگ ایکس) معمولاً برای «واریز» ارز دیجیتال از شما کارمزدی نمی گیرن. این کارمزدی که موقع برداشت از نوبیتکس پرداخت می کنید، در واقع کارمزد «شبکه بلاک چین» هست که به ماینرها یا ولیدیتورهای اون شبکه می رسه تا تراکنش شما رو تأیید کنن.

مدت زمان انتقال ارز دیجیتال (مقایسه شبکه ها)

زمان انتقال هم کاملاً به شبکه انتخابی شما و البته به شلوغی لحظه ای اون شبکه بستگی داره. هر چی شبکه شلوغ تر باشه، زمان تأیید تراکنش ها بیشتر می شه. به طور کلی، می تونیم زمان تقریبی رو اینجوری بگیم:

شبکه	مدت زمان تقریبی انتقال	دلایل تغییر زمان
TRC-20 (ترون)	چند دقیقه (معمولاً ۱ تا ۵ دقیقه)	بسیار سریع و کارمزد پایین، مگر در اوج شلوغی شبکه
ERC-20 (اتریوم)	۵ تا ۳۰ دقیقه (گاهی بیشتر)	وابسته به گس فی پرداختی و شلوغی شبکه اتریوم. هرچه گس بیشتر، سرعت بالاتر
BEP-20 (بایننس اسمارت چین)	چند دقیقه (معمولاً ۲ تا ۱۰ دقیقه)	سرعت خوب و کارمزد کم. شلوغی شبکه بایننس اسمارت چین می تواند تأثیر بگذارد.

یادتون باشه که این زمان ها تقریبی هستن. گاهی ممکنه به خاطر آپدیت های شبکه، حجم بالای تراکنش ها یا حتی مشکلاتی که ممکنه برای خود صرافی ها پیش بیاد، این زمان طولانی تر بشه.

نکات امنیتی و طلایی برای ایرانی ها (خیلی مهم!)

اگه ایرانی هستید و می خواید تو صرافی های خارجی فعالیت کنید، باید یه سری نکات امنیتی رو جدی بگیرید. تحریم ها باعث شده که کارمون کمی سخت تر بشه، اما با رعایت این موارد می تونید خطرات رو تا حد زیادی کاهش بدید و با خیال راحت تری کار کنید.

تست با مبلغ کم: اولین انتقال رو باهاش شروع کن!

قبل از اینکه یه عالمه پول رو منتقل کنید، همیشه یه مقدار کم (مثلاً ۱۰-۲۰ تتر) رو به عنوان تست بفرستید. این کار مثل یه چک لیسته. اگه تراکنش با موفقیت انجام شد و پول به مقصد رسید، اون وقت می تونید بقیه دارایی تون رو منتقل کنید. این بهترین راه برای جلوگیری از ضررهای بزرگ در صورت بروز اشتباه (مثلاً وارد کردن آدرس اشتباه یا انتخاب نادرست شبکه) هست.

آدرس و شبکه رو هزار بار چک کن!

قبلاً هم گفتم، اما بازم تأکید می کنم: بزرگترین اشتباهی که می تونید مرتکب بشید، اشتباه تو وارد کردن آدرس کیف پول یا انتخاب شبکه است. حتی یه حرف یا عدد اشتباه تو آدرس، یا یه عدم تطابق تو شبکه، یعنی پولتون برای همیشه از بین رفته. پس قبل از نهایی کردن تراکنش، آدرس رو حرف به حرف با آدرس مقصد مقایسه کنید و مطمئن بشید که شبکه مبدأ و مقصد دقیقاً یکسان باشن. یه بار دیگه و با دقت به این جمله فکر کنید: اگه آدرس یا شبکه رو اشتباه وارد کنی، پولت دود میشه میره هوا و هیچ راه برگشتی نداره.

VPN/VPS و IP ثابت: رفیق همیشگی صرافی های خارجی!

به خاطر تحریم های بین المللی، صرافی های خارجی معمولاً به کاربران ایرانی خدمات نمی دن یا اکانتشون رو مسدود می کنن. برای دور زدن این مشکل، چاره ای جز استفاده از VPN یا VPS (سرور مجازی) ندارید. اما نکته مهم اینه که از یه VPN یا VPS با IP ثابت استفاده کنید. یعنی هر بار که وارد صرافی می شید، IP شما یکسان باشه و تغییر نکنه. تغییر مداوم IP (مثلاً با VPNهای رایگان) برای صرافی ها مشکوکه و می تونه باعث بلاک شدن حسابتون بشه. بهترین حالت، خرید یه VPS از یه کشور مطمئن و غیرتحریم شده است.

دردسرهای احراز هویت (KYC) برای ایرانی ها

همونطور که هات بیت به خاطر عدم نیاز به KYC محبوب بود، الان هم خیلی از صرافی های خارجی هستن که برای برداشت های کم، نیازی به احراز هویت ندارن. اما اگه بخواید مبالغ بالا رو منتقل کنید یا از تمام امکانات صرافی استفاده کنید، ممکنه مجبور به احراز هویت بشید. احراز هویت برای ایرانی ها تو صرافی های خارجی یه چالش بزرگه، چون مدارک شناسایی ایرانی پذیرفته نمی شه. مراقب باشید که از مدارک جعلی یا راه های غیرقانونی برای احراز هویت استفاده نکنید، چون اگه لو برید، تمام دارایی تون رو از دست می دید. برای همین، خیلی از ایرانی ها ترجیح می دن از صرافی هایی استفاده کنن که محدودیت کمتری برای عدم KYC دارن.

امنیت حساب کاربری: رمز قوی و 2FA رو دست کم نگیر!

حالا که دارایی دیجیتالتون رو به یه صرافی خارجی منتقل کردید، وظیفه شماست که ازش محافظت کنید. همیشه برای حسابتون یه رمز عبور قوی و یونیک (شامل حروف بزرگ و کوچیک، اعداد و نمادها) انتخاب کنید. مهم تر از اون، «تأیید دو مرحله ای» (2FA) رو حتماً فعال کنید. اینجوری حتی اگه رمز عبورتون لو بره، هکرها نمی تونن وارد حسابتون بشن. برای 2FA، استفاده از اپلیکیشن گوگل آتنتیکیتور (Google Authenticator) توصیه می شه.

بهترین جایگزین های هات بیت برای کاربران ایرانی (۲۰۲۴)

خب، حالا که دیگه هات بیت تعطیل شده و راهی برای انتقال بهش نیست، باید بریم سراغ جایگزین ها. همونطور که قبل تر گفتم، صرافی های خارجی زیادی تو بازار هستن، اما همه اونا برای ایرانی ها مناسب نیستن. در اینجا چند تا از بهترین گزینه های موجود که می تونید با رعایت نکات امنیتی ازشون استفاده کنید رو معرفی می کنیم:

کوکوین (KuCoin)

کوکوین یکی از بزرگترین و شناخته شده ترین صرافی های ارز دیجیتال تو دنیاست. این صرافی از نظر حجم معاملات و تعداد ارزهای پشتیبانی شده، حسابی قویه و امکانات متنوعی مثل اسپات تریدینگ، فیوچرز، استیکینگ و… رو ارائه می ده.

• مزایا:
  • پشتیبانی از تعداد زیادی ارز دیجیتال و جفت ارز معاملاتی.
  • رابط کاربری نسبتاً کاربرپسند.
  • امکان فعالیت بدون احراز هویت (KYC) برای برداشت های با حجم مشخص.
  • کارمزدهای رقابتی.
• معایب:
  • محدودیت برداشت روزانه برای کاربرانی که KYC نکردن.
  • نیاز به استفاده از VPN/VPS با IP ثابت برای کاربران ایرانی.
  • ممکن است در آینده سیاست های مربوط به ایرانیان را تغییر دهد.

بینگ ایکس (BingX)

بینگ ایکس یه صرافی نوظهور اما محبوب، مخصوصاً تو زمینه کپی تریدینگ و معاملات فیوچرز هست. این صرافی هم به خاطر سیاست های دوستانه ترش با کاربران ایرانی (نسبت به خیلی از صرافی های دیگه)، مورد توجه قرار گرفته.

• مزایا:
  • پشتیبانی از کپی تریدینگ (قابلیت دنبال کردن معامله گران حرفه ای).
  • پشتیبانی از زبان فارسی در پلتفرم.
  • محدودیت های احراز هویت کمتری نسبت به برخی صرافی ها دارد (برای برداشت های روزانه تا ۵۰,۰۰۰ دلار نیازی به KYC نیست).
  • کارمزدهای مناسب، خصوصاً در فیوچرز.
• معایب:
  • تنوع ارزهای دیجیتال نسبت به کوکوین کمتر است.
  • باز هم نیاز به VPN/VPS با IP ثابت برای جلوگیری از مسدود شدن حساب.

مکس سی (MEXC)

صرافی MEXC هم یکی دیگه از گزینه هاییه که اخیراً بین کاربرای ایرانی محبوب شده. این صرافی به خاطر لیست کردن سریع ارزهای جدید و کارمزدهای پایین، برای معامله گرانی که به دنبال فرصت های جدید هستن، جذابیت داره.

• مزایا:
  • کارمزد معاملات بسیار پایین (گاهی حتی صفر برای میکر تریدینگ).
  • لیست کردن سریع ارزهای دیجیتال جدید و کمتر شناخته شده.
  • بدون نیاز به KYC برای واریز و برداشت های با حجم معین.
• معایب:
  • حجم معاملات در برخی از جفت ارزها ممکن است پایین باشد.
  • مثل بقیه، نیاز به VPN/VPS ثابت برای ایرانیان دارد.
  • سیاست ها ممکن است در آینده تغییر کند.

توصیه مهم نهایی: همونطور که می بینید، هر کدوم از این صرافی ها مزایا و معایب خودشون رو دارن. هیچ صرافی ای «بهترین صرافی» برای همه نیست و بهترین انتخاب، به نیازها و سبک معاملاتی خودتون بستگی داره. یادتون باشه که بازار ارز دیجیتال همیشه در حال تغییره و سیاست های صرافی ها هم ممکنه عوض بشن. پس قبل از هر کاری، حتماً آخرین اطلاعات رو درباره صرافی مورد نظرتون از منابع معتبر چک کنید و از وضعیت فعلیشون مطمئن بشید.

حرف آخر: جمع بندی و یادآوری های مهم!

خب، رسیدیم به پایان این سفر پر پیچ و خم تو دنیای انتقال ارزهای دیجیتال. همونطور که دیدید، موضوع «انتقال از نوبیتکس به هات بیت» دیگه یه بحث منسوخ شده است، چون صرافی هات بیت برای همیشه فعالیتش رو متوقف کرده. تأکید می کنیم که هرگز سراغ صرافی های بسته یا مشکل دار نرید، چون این کار یعنی ریسک کردن با تمام دارایی تون و عملاً ریختن پول تو آب.

توی این مقاله سعی کردیم یه راهنمای کامل و مرحله به مرحله بهتون بدیم تا بتونید تتر یا هر ارز دیجیتال دیگه ای رو از صرافی نوبیتکس به یه صرافی خارجی امن منتقل کنید. دیدید که چقدر مهمه که قبل از هر تراکنشی، مفهوم تتر و شبکه های مختلف انتقالش (مثل TRC-20، ERC-20 و BEP-20) رو بشناسید و از همه مهم تر، حواستون به تطابق «شبکه» و «آدرس کیف پول» باشه. این دو تا، ستون فقرات یه انتقال امن و موفق هستن.

نکات امنیتی هم که بهشون اشاره کردیم، برای کاربران ایرانی حکم یه سپر دفاعی رو دارن. استفاده از IP ثابت (با VPN یا VPS)، انجام تراکنش آزمایشی با مبلغ کم، فعال کردن تأیید دو مرحله ای و صد البته، انتخاب یه صرافی جایگزین مطمئن مثل کوکوین، بینگ ایکس یا MEXC، می تونه حسابی ازتون در برابر مشکلات احتمالی محافظت کنه.

خلاصه که دنیای ارز دیجیتال پر از فرصته، اما اگه بدون آگاهی و دقت واردش بشید، ممکنه با چالش های جدی روبرو بشید. امیدواریم این مقاله کمکتون کرده باشه تا با دید بازتر و اطلاعات کامل تر، قدم تو این مسیر بذارید و سرمایه دیجیتالتون رو به سلامت جابه جا کنید. همیشه در حال یادگیری و به روزرسانی اطلاعاتتون باشید تا بتونید بهترین تصمیم ها رو برای آینده مالیتون بگیرید.