شب سال نو و شیراز و باران و این همه قشنگی … ورود به حافظیه اما ممنوع!

فرهاد عشوندی: باران پودری می بارد، خیابان سنگ فرش منتهی به حافظیه که از دل باغ حافظیه با آن کاج های هرس شده و نارنج های کهن سال پوشیده است پر از مسافرانی ست که خود را به حوالی حضرت حافظ رسانده اند، به لسان الغیب تا آخرین ساعات سال 1402 را شاید با تفالی به فالش و خواندن فاتحه ای بر مزارش و دمی خلوت کردن بر گوشه ای از مجموعه آرامگاهش بگذرانند. اما جلوی در مردی کت و شلواری با ریشی کادره و عینکی بر چشم مدام این جمله را تکرار می کند:«تعطیل است. انشالله فردا صبح ساعت 8!»
این ساعت یعنی دو ساعت بعد از تحویل سال. اما چرا؟ همان آقا توضیحش را مدام تکرار می کند:«خب حق دارند. پارسال باز گذاشتند، جمعیت تا شیشه های مقبره را هم شکاندند و کم نمانده بود بزنند سنگ های مزار و آن ستون گنبدی بالایش را هم خرد کنند. وقتی مردم رعایت نمی کنند، معلوم است این ها هم مراسم نگیرند.»
یکی با لهجه شیرازی پاسخش را می دهد:«آخه عقل کل، ساعت 8 باز کنند، ازدحام که بیشتر می شود. آن وقت خراب نمی کنند؟» یکی دیگر پشت سرش می گوید:« اصل مشکل این است که نگذارند مردم سال تحویل سر مزار حافظ باشند. بابا بگذارید مردم خوشی کنند.»

هر کس جمله ای را بار نگهبان می کند و تصمیم برای بستن مقبره حافظ در زمان سال تحویل را تقبیح. جمعیتی که همگی زیر باران خیس شده اند اما برنامه بامدادی یکایک شان هوا شده است.
این تصمیم برای بسن درهای حافظیه درحالی است که تنها سه روز قبل معاون میراث به نوتیفیکیت گفته بود:«در استان فارس مراسم تحویل سال نو فقط در دو محوطه تاریخی حافظیه و تخت جمشید برگزار می شود. درهای حافظیه از ساعت 5:30 صبح روز چهارشنبه اول فرودین ماه 1403 باز می شود و تا ساعت 10 شب این مجموعه میزبان بازدیدکنندگان خواهد بود.»
او البته با اشاره اتفاقات سال قبل گفته بود:«نوروز گذشته برگزاری مراسم تحویل سال نو در حافظیه با حضور حدود 40 هزار نفر منجر به شکسته شدن شیشه های محافظ سنگ مزار آرامگاه حافظ و آسیب به فضای سبز محوطه شد.» اما این اتفاق قرار نبود باعث تعطیلی حافظیه در زمان تحویل سال شود.

4747