زمان در هنگام ورزش کند می گذرد!

آفتاب نیوز :

باشگاه ورزشی می تواند مکانی دلسرد کننده باشد، چرا که در حالی که خسته هستید، هرگز عاقلانه نیست که سری به ساعت بزنید.

یک تمرین 10 دقیقه ای با دوچرخه ثابت ممکن است قبل از شروع، یک هدف آسان و دست یافتنی به نظر برسد، اما با توجه به مجموعه ای از آزمایشات جدید، وقتی بدن شما شروع به کار می کند، ثانیه ها طولانی تر از حد طبیعی می گذرند.

این مطالعه استاندارد و کنترل شده توسط روانشناسانی از بریتانیا و هلند انجام شده است. نویسندگان ادعا می کنند که آنها اولین کسانی هستند که به طور قاطع نشان می دهند که درک زمان در طول ورزش فارغ از اینکه ورزش چقدر شدید و محیط چقدر رقابتی باشد، کند می شود.

این تیم به رهبری اندرو مارک ادواردز از دانشگاه کانتربری کرایست چرچ در بریتانیا، آزمایشاتی را بر روی 33 مرد و زن بالغ ورزشکار انجام دادند که از آنها خواسته شد تا بدون مشاهده ساعت حدس بزنند چه زمانی یک تمرین 30 ثانیه ای تمام شده است.

شرکت کنندگان در حالت استراحت فکر می کردند که 30 ثانیه کمی دیرتر از ساعت واقعی می گذرد. به عبارت دیگر در حالت استراحت، گذر زمان را سریعتر احساس می کردند، اما زمانی که شرکت کنندگان برای یک تمرین پیمایش چهار کیلومتر روی یک دوچرخه ثابت اقدام کردند، این ادراک تحریف شد و هر 30 ثانیه روی دوچرخه به طور متوسط تقریباً هشت درصد طولانی تر از آنچه واقع می گذشت، احساس می شد.

این یافته ها مطابق با مطالعات قبلی است که نشان داده اند ورزش کردن درک ما از زمان را کند می کند.

روانشناسان پیشنهاد کرده اند که این موضوع به این دلیل است که برانگیختگی فیزیکی و آگاهی، ما را نسبت به بدن و ناراحتی های آن بیشتر آگاه می کند و احساس درد باعث می شود که گذر زمان برایمان کندتر شود.

مطالعه ادراک انسان از زمان، ادراک زمانی(chronoception) نامیده می شود. دانشمندان دریافته اند که سن، احساسات، داروها، ورزش و دمای بدن می توانند زمان سنج درونی ما یا همان ادراک زمانی ما را به روش های مختلفی تغییر دهند.

با این حال، برخلاف مطالعات قبلی، تحقیقات فعلی نشان نداد که زمان در شدت های بیشتر ورزش یا زمانی که یک رقیب وارد می شود، کندتر می گذرد یا نه.

ادراک زمان یک زمینه مطالعاتی در روانشناسی، زبان شناسی شناختی و علوم اعصاب است. ادراک زمان به تجربه ذهنی از زندگی اشاره دارد. زمان برای هر شخصی به شکل فاصله بین وقایع یا طول یک اتفاق خاص مفهوم پیدا می کند. فاصله زمانی بین دو اتفاق پی در پی در مغز انسان با یک طول مشخص فهم می شود. ادراک افراد مختلف از یک زمان ثابت می تواند متفاوت باشد. فهم شخص دیگر از زمان را نمی توان به طور مستقیم تجربه یا درک کرد، اما می توان آن را مورد مطالعه و استنباط قرار داد. زمان ادراک شده توسط مغز را می توان تحت شرایط خاصی به هم ریخت. این به هم ریختگی های زمانی که در برخی مطالعات علمی انجام می شوند، به ما کمک می کنند تا مکانیسم نحوه ادراک زمان را بهتر بفهمیم.

در مطالعه کنونی، شرکت کنندگان در یک آزمایش انفرادی چهار کیلومتری سوار بر دوچرخه ثابت شدند که در آن به صورت یک شکلک مجازی روی صفحه نمایش نشان داده می شدند و همچنین دو آزمایش دیگر با یک شکلک مجازی دیگر روی صفحه نمایش که نشان دهنده یک رقیب برای شرکت کنندگان بود. سپس در یک آزمایش از شرکت کنندگان خواسته شد تا رقیب را شکست دهند و در آزمایش دیگر از آنها خواسته نشد که با آن رقابت کنند.

در تمام آزمایش ها و در تمام سطوح شدت، شرکت کنندگان فکر می کردند که زمان با سرعت های مشابه و کندتر از زمان استراحت می گذرد.

شاید به این دلیل است که رقیب آنها فقط یک شکلک مجازی بود، نه یک انسان واقعی. یا شاید به این دلیل بود که شرکت کنندگان خودشان به اندازه کافی رقابتی نبودند تا حواسشان پرت شود.

ادواردز و همکارانش اعتراف می کنند که مطالعه آنها کوچک است، اما پیشنهاد می کنند که این ورزش است که به خودی خود به طور قابل توجهی ادراک زمانی ما را مخدوش می کند و احتمالا شدت انجام ورزش تغییر خاصی در آن ایجاد نمی کند.

مطالعات گذشته نشان می دهند که دوچرخه سواران تازه کار معمولاً به اندازه ورزشکاران باتجربه هنگام دوچرخه سواری متمرکز نیستند. نویسندگان این احتمال را باز می گذارند که دوچرخه سواران با تجربه تر ممکن است احساس کنند زمان سریع تر از یک فرد معمولی که روی دوچرخه نشسته است، می گذرد.

آنها نتیجه می گیرند: اگرچه مطالعه کنونی بینش های جدید و تاثیرگذاری ارایه می کند، اما باید کار بیشتری برای کشف بیشتر نقش محرک های خارجی، شدت تمرین و مدت زمان بر درک زمان در حین ورزش انجام شود.

این مطالعه در مجله Brain and Behavior منتشر شده است.