۱. مناسبت روز هفتم آبان ماه چیست؟ هفده روز پس از گشوده شدنِ شهر بزرگ بابِل به دستِ سپاهیان کورش بزرگ و سقوط پادشاهی نبونئید خود او ــ پس از آن که با زنده سازی شبکه ی آبیاری منطقه کاری عمرانی را سرپرستی می کند ــ وارد این شهر می شود؛ این ورود با تشریفاتی بزرگ و استقبالی مردمی احتمالاً با مدیریت فرمانده اش اوگبارو که اکنون اداره ی شهر را بر دوش دارد همراه است و به ویژه صدور استوانه ی معروف به حقوق بشر چراکه در این استوانه برای نخستین بار مردم و نه اشراف شهرِ تسخیرشده ــ به روال استوانه های پیشین میان رودانی ــ خطاب قرار می گیرند و بر آرامش سپاهیان و آسیب نرساندن به مردم و آزاد بودن دین ها و باورهای شان تأکید می شود.
۲. آیا این روز مستند است؟ بلی مستند است و در سنت ثبت وقایعِ بابلی (سال نامه ها) تاریخ آن آمده که بر پایه ی پژوهش کارشناسان این حوزه با هفتم یا احتمالاً هشتم آبان ماه تقویمِ کنونی ما برابر است.
۳. اهمیت این روز در چیست؟ جدا از آن که در سطح جهانی شیوه ای از مدیریتِ کشورها به دستِ کورش بزرگ رسمیت می یابد که در آن شهرهای تابعه ی یک پادشاه مستعمره ی وی نمی شوند (ویران نشده و مردمان به بردگی گرفته نمی شوند) و دارای حقوقی برابر می گردند و آزادی پرستش خدایان و زبان ها رعایت می شود و به ویژه امنیت و صلحی در منطقه برقرار می شود که با فراز آمدن شاهی جنگ جو در جایی از این منطقه باز به ورطه ی ستیز و نبرد نمی افتد و به این ترتیب نوعی سیاستِ خاص در تاریخ جهان شکل می گیرد که ما آن را با برچسبِ «سیاست ایران شهری» می شناسیم. در سطح ملی نیز برای نخستین بار پادشاهی های رقیبِ منطقه ای در کنار هم دیگر شاهنشاهی ای را می سازند که در واقع بنیادِ جغرافیاییِ ایران است که ما به خاطر جدایی بخش هایی از آن در گذرِ هزاران سال و برای آن که با ایرانِ سیاسیِ کنونی اشتباه نشود آن را به نام «ایران زمین» می نامیم. پس در واقع این روز آغاز بنیادِ ایران است و همانی است که همه ی پادشاهان و شاهنشاهان و سرداران بزرگ تاریخِ ما در گذر تاریخ همواره برای زنده سازی اش کوشیدند و آرمانِ این یگانگی را در سر داشتند.
۴. بیش از یک دهه است که این روز ــ هفتم آبان ماه ــ برای گروهی از ایرانیان تبدیل به روزی برای بزرگداشت کورش بزرگ و ایرانِ جاودان شده است که نمودِ آن گردهم آمدن در پاسارگاد ــ آرامگاه آن شخصیت تاریخی ــ است. شاید یادداشت های کوتاه دکتر انوشیروان کیهانی زاده با موضوعِ روزشمار تاریخ که روزگاری در روزنامه های «همشهری» و سپس «ایران» منتشر می شد آغازگر این توجه بوده باشد اما قطعاً ماجرای ساختِ سد سیوند و جنبش ملی اعتراض به آبگیری آن بود که این مناسبت را همگانی کرد. حال اهمیتی ندارد که این روز جهانی باشد یا نه یا کسان و سازمان هایی بکوشند که کورش بزرگ یا مستند بودنِ آرامگاهش را نقد بکنند یا خیر ــ که اگر صادقانه بخواهند چنین کنند می باید این بحث ها را در محافل علمی و دانشگاهی طرح کنند نه در رسانه های عمومی و نه به ویژه به یاری رسانه های ملی یا سازمان هایی با بودجه های خاص که بی احترامی به اکثریتِ مردمی است که این شخصیت را می ستایند؛ تنها شخصیتی که در کتاب های همه ی ادیان ابراهیمی بر پایه ی پژوهش های بسیار بزرگ داشته شده است ــ و بارها نیز نهادهایی مردمی و حتی دانشگاهی خواهان ثبتِ ملی این روز یا دست کم احترام گذاشتنِ نهادهای دولتی و حکومتی به این انتخاب شده اند که نه تنها تعارضی با امنیت ملی ندارد بلکه سببِ تقویت انسجام ملی می شود؛ خواستی که هم چنان با وجود تبلیغات بر روی شکل دادن کارگروهی برای آن در استانداری فارس هم چنان بی پاسخ مانده است و هرساله تعارض هایی را شکل می دهد که به سود هیچ کس نیست.
*دبیر دیده بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران
۲۵۹
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "«روز کورش» مستند تاریخی دارد؟" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "«روز کورش» مستند تاریخی دارد؟"، کلیک کنید.
