جاهای معروف و دیدنی روستای پروانه ها (روستای شیلاندر زنجان)

اگه دنبال یه جای بکر و خوش آب و هوا می گردی که هم دلت باز بشه و هم از شلوغی شهر دور بشی، روستای پروانه ها یا همون شیلاندر زنجان، یه مقصد رویاییه. اینجا پر از جاهای دیدنی و جاذبه های طبیعی خاصه که هر کدومش می تونه یه تجربه فراموش نشدنی برات بسازه. این روستا با بافت پلکانی شبیه ماسوله، آبشارهای زیبا و البته پروانه های رنگارنگش، واقعاً یه تابلوی نقاشی زنده از طبیعت ایرانه. پس بزن بریم که یه سفر مجازی پرهیجان داشته باشیم به این بهشت پنهان!

روستای شیلاندر که خیلی ها اون رو با اسم دلنشین روستای پروانه ها می شناسن، یه جورایی گوشه دنج استان زنجانه. تصور کن قدم می زنی توی کوچه باغ هایی که صدای رودخونه و آواز پرنده ها توش می پیچه، و هر از گاهی یه پروانه رنگارنگ از کنارت پرواز می کنه و می شینه روی یه گل وحشی. این روستا فقط یه مقصد گردشگری ساده نیست، بلکه یه تجربه کامله از زندگی روستایی، طبیعت گردی و یه حس آرامش عمیق. تو این مقاله قراره دونه دونه جاهای دیدنی این روستا رو زیر ذره بین ببریم، از آبشار خروشانش بگی تا دشت پروانه ها و اون کوچه های قشنگ و سنگی که هر کدومشون یه داستان واسه گفتن دارن. پس حواستو جمع کن که قراره حسابی غرق زیبایی بشی و بعدش حتماً دلت می خواد چمدونت رو ببندی و راهی این منطقه خوشگل بشی!

روستای شیلاندر کجاست و چرا به آن روستای پروانه ها می گویند؟

خب، بریم سراغ معرفی این نقطه جذاب روی نقشه! روستای شیلاندر که این روزها دیگه با اسم روستای پروانه ها معروف شده، توی استان سرسبز زنجان قرار گرفته. این روستا یکی از توابع بخش مرکزی شهرستان زنجانه و حدوداً ۳۰ کیلومتری شمال غربی مرکز استان، یعنی شهر زنجان، منتظر ماست. اگه از شهر زنجان به سمت جاده طارم حرکت کنی، بعد از یه مسیر کوهستانی و نسبتاً هموار، یه جایی باید از جاده اصلی منحرف بشی و وارد یه مسیر فرعی، که بخشیش هم خاکی میشه، بشی. نگران نباش، این سختی مسیر خودش جزئی از ماجراجوییه! با یه ماشین معمولی هم میشه رفت، ولی اگه ماشینت شاسی بلند باشه یا چهار چرخ محرک، خیالت راحت تره. البته بعضی ها هم ترجیح میدن این قسمت آخر مسیر رو پیاده روی کنن و از طبیعت بکر اطرافش لذت ببرن، که واقعاً هم تجربه ی فوق العاده ایه.

داستان نام گذاری شیلاندر و پروانه ها

احتمالاً برات سوال پیش اومده که اصلاً چرا به این روستا میگن شیلاندر و از اون مهم تر، چرا روستای پروانه ها؟ راجع به اسم اصلی روستا، قدیمی ها میگن اسمش اول چیلاندره بوده. می دونی که با گذر زمان و تغییر گویش ها، این اسم چرخیده و چرخیده تا شده چلانگر، چلاندر و چیلاندار. بعدترها که ادبیات عرب نفوذ کرده، شده شیلاندار و تو دوره پهلوی که نقشه ها رو می کشیدن، شده شیلاندره و الان هم بیشتر ما بهش میگیم شیلاندر. اما این روستای پروانه ها بودن یه داستان شیرین تر داره. میگن چون تو این منطقه کلی درخت توت و میوه های دیگه هست، پروانه های رنگارنگ و خوشگلی از همه جا جمع میشن و حسابی تو این باغ ها و دشت ها خودنمایی می کنن. انقدر تعدادشون زیاده که آدم حس می کنه وارد یه دنیای جادویی شده. همین صحنه های دلبر و رنگارنگ باعث شده اسم قشنگ روستای پروانه ها روی شیلاندر بمونه و حسابی هم معروفش کنه.

معماری پلکانی شیلاندر؛ ماسوله زنجان!

یکی از چیزایی که شیلاندر رو خاص می کنه، معماریشه که عین ماسوله خودمون، پلکانیه. یعنی چی؟ یعنی خانه ها روی شیب تند کوه جوری ساخته شدن که سقف یه خونه، میشه حیاط خونه بالایی! اینجوری وقتی تو کوچه پس کوچه هاش قدم می زنی، انگار داری از روی بام خانه ها رد میشی. دیوارهای خشتی و گلی، سقف های چوبی و اون حس و حال قدیمی که تو هواش موج می زنه، دل هر کسی رو میبره. تو این روستا، انگار زمان وایستاده. کوچه هاش سنگی و باریکن و هر طرف که نگاه می کنی، یه منظره قشنگ از طبیعت و خونه های سنتی رو می بینی که حسابی به درد عکاسی می خوره. حتی اگه خالی از سکنه هم باشه، بازم اون اصالت و زیبایی خودش رو حفظ کرده.

قدمت و ریشه های تاریخی روستا

شیلاندر فقط یه روستای خوشگل نیست، یه عالمه هم حرف برای گفتن داره از گذشته های دور. کارشناس ها میگن قدمت این روستا به سال ها قبل از میلاد مسیح برمی گرده! اینو از روی نشانه هایی که تو منطقه پیدا کردن، میشه فهمید. یعنی از خیلی سال پیش اینجا زندگی جریان داشته و پر فراز و نشیب روزگار گذرونده. درختای توت و شاتوت قدیمی که بعضی هاشون بیش از ۵۰ سال عمر دارن، خودشون گواه این قدمتن. این درخت ها همونایی هستن که پروانه ها رو به اینجا کشیدن و به این روستا هویت بخشیدن. البته مثل خیلی از روستاهای دیگه، شیلاندر هم یه زمانی پر از سکنه بود، اما الان بیشتر اهالی به شهرها مهاجرت کردن و فقط تو فصول گرم سال میان اینجا تا از طبیعت و هوای خوبش استفاده کنن. اما همین تعداد کم هم تلاش می کنن تا اصالت روستا رو حفظ کنن.

لیست کامل جاهای معروف و دیدنی روستای پروانه ها (شیلاندر)

حالا بریم سراغ اصل مطلب، یعنی اون جاهای دیدنی که باید تو روستای پروانه ها ببینی و لذت ببری. هر کدوم از اینا یه جورایی خاص خودشونن و یه تجربه متفاوت برات رقم می زنن.

آبشار شیلاندر؛ آوای طبیعت زنجان

یکی از مهمترین جاذبه های این منطقه که اصلاً نباید از دستش بدی، آبشار شیلاندره. یه آبشار قشنگ با حدود ۹ متر ارتفاع که تو بیشتر روزهای سال پرآبه و حسابی خروشان. مسیر پیاده روی به سمت آبشار خودش یه ماجراجوییه. باید از بین درخت ها و مسیرهای کمی شیب دار بگذری، اما مطمئن باش وقتی به آبشار می رسی و صدای دلنشین آب رو می شنوی، تمام خستگی از تنت در میره. می تونی اونجا حسابی عکسای قشنگ بگیری، کنار آبشار پیک نیک کنی یا حتی اگه هوا خوب بود و دل به دریا زدی، یه آب تنی کوچولو هم داشته باشی. یادت باشه کفش مناسب پیاده روی بپوشی و حتماً مراقب محیط باشی که آشغال نریزی.

آبشار شیلاندر، با خروش دائمی آبش، موسیقی طبیعی روستا رو می نوازه و روح آدم رو تازه می کنه. دیدن قدرت و زیبایی طبیعت اینجا واقعاً نفس گیره.

دشت پروانه ها؛ ضیافت رنگ و آرامش

مگه میشه بری روستای پروانه ها و دشت پروانه ها رو نبینی؟ این دشت وسیع با حدود ۸ کیلومتر مربع وسعت، به خصوص تو فصل بهار و تابستون یه تابلوی نقاشی زنده ست. پر از گل های وحشی مثل لاله های قشنگ و گل های عباسی که تا چشم کار می کنه، همه جا رو رنگی رنگی کردن. وای که وقتی پروانه های رنگارنگ روی این گل ها می شینن و پرواز می کنن، صحنه ای خلق میشه که تا عمر داری یادت نمیره! اینجا بهترین جا برای عکاسی ماکرو از پروانه ها و گل هاست. فقط یادت باشه به هیچ وجه به پروانه ها دست نزنی یا گل ها رو نچینی که این زیبایی ها برای همه نسل ها بمونه.

بافت پلکانی روستا و کوچه های سنگی

همونطور که گفتیم، معماری شیلاندر یه جورایی مثل ماسوله، پلکانیه. یعنی سقف خونه پایینی، حیاط خونه بالاییه. وقتی تو کوچه های سنگی و باریک این روستا قدم می زنی، انگار داری تو دل تاریخ سفر می کنی. خونه های قدیمی با دیوارهای کاه گلی و در و پنجره های چوبی، حس نوستالژیک عجیبی به آدم میدن. می تونی ساعت ها تو این کوچه ها پرسه بزنی، از زندگی آروم روستایی عکاسی کنی و از اون هوای پاک و سکوت دلنشینش لذت ببری. بعضی از خونه ها ممکنه متروکه باشن، اما باز هم زیبایی خودشون رو دارن و بهت یادآوری می کنن که اینجا یه زمانی پر از زندگی و هیاهو بوده.

باغ های میوه و طبیعت سرسبز اطراف روستا

شیلاندر به خاطر طبیعت سرسبز و باغ های میوه اش هم معروفه. اینجا پر از درختای گردو، توت، سیب، گیلاس، آلو و فندقه که تو هر فصلی یه جور زیبایی دارن. بهار که میشه، درخت ها گل میدن و عطرشون همه جا رو پر می کنه. تابستون فصل میوه چینیه و می تونی از باغدارها، میوه های تازه و خوشمزه بخری. پاییز هم که با رنگارنگ شدن برگ درخت ها، یه منظره رویایی می سازه که آدم از دیدنش سیر نمیشه. این باغ ها و طبیعت اطراف، بهترین جا برای یه پیک نیک خانوادگی یا یه پیاده روی دوستانه زیر سایه درختاست.

چشمه ها و رودخانه های خروشان

یکی از دلایل اصلی سرسبزی و طراوت شیلاندر، وجود چشمه ها و رودخانه های پرآبه. آب این منطقه از چشمه های فراوان و گوارا تامین میشه و تو هر گوشه و کناری می تونی صدای آب رو بشنوی. کنار رودخونه ها و چشمه ها جاهای دنج و خنکی هست که می تونی بشینی، پاهاتو تو آب خنک بذاری و از آرامش مطلق لذت ببری. این منابع آبی علاوه بر زیبایی، نقش حیاتی تو زندگی مردم روستا و سرسبزی منطقه دارن و حسابی حال و هوای سفر رو عوض می کنن.

کوهستان های سر به فلک کشیده و مسیرهای کوهنوردی

اگه اهل کوهنوردی و طبیعت گردی حرفه ای هستی، شیلاندر یه گزینه عالی برات داره. اطراف روستا پر از کوهستان های سر به فلک کشیده ست که می تونی توشون به دل طبیعت بزنی. کوه شیلاندر یکی از قله های مهم منطقه است که کوهنوردها حسابی بهش علاقه دارن. مسیرهای کوهنوردی اینجا هم برای مبتدی ها مناسبه و هم برای کسایی که حرفه ای تر هستن. از بالای کوه، می تونی یه چشم انداز بی نظیر از روستا، دشت ها و منطقه طارم رو ببینی که واقعاً خیره کننده ست. البته حواست باشه که برای کوهنوردی حتماً تجهیزات لازم و آمادگی بدنی کافی داشته باشی و با راهنماهای محلی هماهنگ کنی.

نقاط دیدنی محلی با نام های بومی

شیلاندر پر از نقاطیه که مردم محلی بهشون اسم های خاصی دادن. این اسم ها معمولاً پشتشون یه داستان یا یه ویژگی خاص نهفته است که شنیدنش خالی از لطف نیست. متاسفانه اطلاعات دقیقی در مورد هر کدوم از این نقاط به صورت عمومی در دسترس نیست، اما با کمی پرس و جو از اهالی روستا میتونی داستان های جالبی بشنوی.

• چپ چپ لر: این اسم که معنی چپ ها رو میده، ممکنه به سمتی از روستا یا یه محله خاص اشاره داشته باشه که مثلاً در سمت چپ مسیر اصلی قرار گرفته. شاید هم به یه داستان قدیمی یا ویژگی خاص اون بخش از روستا مربوط باشه که فقط اهالی ازش خبر دارن.
• سجاد شارشاری: شارشار در ترکی آذربایجانی به معنی آبشار کوچیکه. پس سجاد شارشاری احتمالاً یه آبشار کوچیک یا یه جوی آب پرخروش به اسم سجاده که زیبایی خاص خودش رو داره و میشه کنارش حسابی خنک شد.
• دیوه زمین: دیوه ممکنه از کلمه دیو یا بزرگ اومده باشه. پس دیوه زمین میتونه به یه منطقه وسیع، یه زمین بزرگ و شاید با ابهت خاص اشاره داشته باشه که داستان هایی از بزرگی یا حتی موجودات افسانه ای پشتش باشه.
• شارشار هوندوخانا: هوندوخانا میتونه اشاره به یه غار یا حفره باشه. پس شارشار هوندوخانا احتمالا یه آبشار زیباست که تو نزدیکی یه غار یا یه فضای فرورفته طبیعی قرار گرفته و یه منظره خاص و رمزآلود ایجاد کرده.
• شیره جال: این اسم شاید به محلی اشاره داشته باشه که در گذشته از درختان توت یا انگور اونجا شیره درست می کردن، یا شاید هم به خاطر نوع خاکش که حالت چسبندگی داشته، به این اسم معروف شده.
• کاسالی چای: چای هم که به معنی رودخانه است. کاسالی چای یعنی رودخانه کاسالی. ممکنه کاسال اسم یه فرد یا یه خانواده قدیمی تو منطقه بوده باشه که این رودخونه از کنار زمین هاشون می گذشته.
• بویوک چای: بویوک در ترکی آذربایجانی به معنی بزرگه. پس بویوک چای یعنی رودخانه بزرگ روستا. این احتمالاً همون رودخونه اصلی و پرآب روستاست که از کنار باغ ها و خونه ها می گذره و به روستا جون میده.
• پیر: پیر معمولاً به اماکن مقدسه یا درختان کهنسال و متبرکه میگن. این نقطه میتونه یه زیارتگاه کوچیک، یه درخت خیلی قدیمی که مورد احترام مردمه، یا یه سنگ خاص باشه که اهالی روستا براش ارزش معنوی قائلن.

بهترین زمان برای سفر به روستای پروانه ها

برای اینکه از سفرت به روستای پروانه ها نهایت لذت رو ببری، باید بدونی کی بری که هم هوا خوب باشه و هم طبیعت تو اوج زیبایی خودش باشه. هر فصلی زیبایی خاص خودشو داره، اما بعضی فصول واقعاً یه چیز دیگه ان.

بهار: اوج طراوت و رقص پروانه ها

اگه دنبال اوج سرسبزی و طراوت هستی، بهار بهترین زمانه! از اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد، شیلاندر حسابی زنده و شادابه. هوا عالیه، نه خیلی سرده و نه خیلی گرم. گل های وحشی همه جا رو فرش کردن و پروانه ها هم به اوج خودشون می رسن و دشت پر از رقص و پرواز پروانه های رنگارنگ میشه. اینجا بهار واقعاً یه تابلوی نقاشی متحرکه و برای عکاسی و طبیعت گردی آرامش بخش، حرف نداره.

تابستان: ییلاقی دلنشین برای فرار از گرما

اگه دلت یه جای خنک تو تابستون می خواد که از گرمای شهر فرار کنی، شیلاندر بهترین گزینه است. آب و هوای این روستا به خاطر موقعیت کوهستانی و چشمه های پرآب، تو تابستون حسابی خنکه و میشه گفت یه ییلاق واقعی به حساب میاد. این فصل، بهترین وقت برای میوه چینی از باغ ها، آب تنی تو رودخونه ها و آبشار و پیک نیک زیر سایه درختاست. عصرهای تابستونی اینجا واقعاً رویایی ان.

پاییز: هزار رنگی طبیعت و چشم اندازهای پاییزی

عاشق های پاییز هم که جای خودشون رو دارن! از مهر تا اواسط آبان، برگ درختا هزار رنگ میشن و شیلاندر رو تبدیل به یه شاهکار هنری می کنن. زرد و نارنجی و قرمز، همه جا رو فرا می گیره و یه فضای شاعرانه و دلبرانه می سازه. برای عکاسی هنری و پیاده روی تو طبیعت پاییزی، اینجا بهشت روی زمینه. هوا هم هنوز خیلی سرد نشده و می تونی با یه لباس گرم، حسابی از مناظر لذت ببری.

زمستان: آرامش سپید و چالش های مسیر

زمستون تو شیلاندر یه جور دیگه قشنگه. اگه برف و سکوت رو دوست داری، می تونی زیبایی های پنهان این روستا رو تو زمستون ببینی. کوه ها و روستا غرق در برف میشن و یه منظره سفید و آرامش بخش خلق میشه. البته باید بگم که تو زمستون، مسیر دسترسی، به خصوص بخش خاکی، می تونه حسابی سخت و لغزنده باشه و به ماشین مناسب (شاسی بلند و زنجیر چرخ) و تجهیزات زمستونی نیاز داری. اگه آمادگی کافی نداری، بهتره تو این فصل به شیلاندر سفر نکنی، اما اگه ماجراجویی رو دوست داری، یه تجربه خاص میشه.

راهنمای کاربردی سفر به روستای شیلاندر

حالا که دلت هوای شیلاندر رو کرده، لازمه یه سری نکات رو بدونی تا سفرت هم ایمن باشه و هم حسابی لذت ببری. پس حواست رو جمع کن و این توصیه ها رو جدی بگیر.

مسیر دسترسی گام به گام

برای رسیدن به روستای شیلاندر، اول باید خودت رو به شهر زنجان برسونی. از زنجان باید به سمت جاده طارم حرکت کنی. بعد از حدود ۱۵ کیلومتر که از روستای تهم رد شدی، یه مسیر فرعی هست که به شیلاندر می رسه. این مسیر فرعی، یه بخشی اش آسفالت و یه بخش دیگه خاکیه. مسیر خاکی ممکنه کمی ناهموار باشه و برای ماشین های سواری، عبور و مرور توش کمی سخت باشه، مخصوصاً بعد از بارندگی. پس حتماً قبل از حرکت، وضعیت جاده رو بپرس و اگه ماشینت مناسب نیست، بهتره از یه ماشین شاسی بلند استفاده کنی یا قسمتی از راه رو پیاده بری. می تونی از اپلیکیشن های مسیریابی هم کمک بگیری، اما از اهالی محلی هم بپرسی، راهنمایی های خوبی بهت میدن.

تفریحات و فعالیت های پیشنهادی در روستا

تو روستای پروانه ها کلی کارای باحال میتونی انجام بدی که حسابی سرگرمت کنه:

• طبیعت گردی و پیاده روی: این روستا بهشت پیاده رویه. از کوچه های سنگی و باغ های میوه گرفته تا دشت پروانه ها، همه جا جون میده برای قدم زدن.
• کوهنوردی: اگه اهلش هستی، کوه های اطراف روستا به خصوص کوه شیلاندر، مسیرهای جذابی برای کوهنوردی دارن.
• عکاسی: بافت پلکانی، پروانه های رنگی، آبشار و طبیعت هزار رنگ، کلی سوژه ناب برای عکاسی بهت میده.
• پیک نیک و استراحت: کنار رودخونه یا تو سایه درختا، می تونی یه پیک نیک حسابی برپا کنی و از آرامش طبیعت لذت ببری.
• آب بازی و آب تنی: تو فصل گرم، آبشار و رودخونه ها بهترین جا برای یه آب تنی خنک و دلپذیر هستن.
• مشاهده پروانه ها: این کار که دیگه اسم روستاست! فقط کافیه کمی صبور باشی و به آرامی حرکت کنی تا بتونی انواع پروانه ها رو از نزدیک ببینی.
• گپ وگفت با اهالی: مردم روستا مهمون نوازن و اگه سر صحبت رو باهاشون باز کنی، حتماً کلی داستان های شیرین و شنیدنی از روستا برات تعریف می کنن.

اقامت و کمپینگ

متاسفانه، خود روستای شیلاندر فعلاً امکانات اقامتی مثل هتل یا اقامتگاه بوم گردی نداره. اگه قصد داری شب رو بمونی، چند تا گزینه داری:

1. کمپینگ: اگه تجهیزات کمپینگ داری، می تونی اطراف روستا یا در نقاط امن تر، چادر بزنی و شب رو زیر آسمون پر ستاره بگذرونی. البته حتماً نکات ایمنی رو رعایت کن و از قبل محل مناسب رو پیدا کن.
2. اقامتگاه های بوم گردی نزدیک: تو روستاهای مجاور یا شهر زنجان، می تونی اقامتگاه های بوم گردی یا هتل پیدا کنی و شب رو اونجا بمونی.

سوغاتی های محلی روستای پروانه ها

بعد از یه سفر دلنشین، حتماً دلت می خواد یه یادگاری یا سوغاتی از این منطقه برای خودت یا عزیزانت ببری. سوغاتی های اصلی شیلاندر، محصولات طبیعی و باغیه:

• محصولات باغی فصلی: مثل گردو، توت (توت خشک هم پیدا میشه)، گیلاس، فندق، سیب و آلو. میوه های تازه و ارگانیک اینجا واقعاً خوشمزه ان.
• عسل طبیعی: به خاطر وجود گل ها و گیاهان متنوع، زنبورداری تو منطقه رایجه و می تونی عسل طبیعی و خوش عطر بخری.
• صنایع دستی: اگه خوش شانس باشی، ممکنه یه سری صنایع دستی ساده محلی هم پیدا کنی، البته این بخش خیلی برجسته نیست.

نکات ضروری برای سفری ایمن و لذت بخش

برای اینکه سفرت به شیلاندر بدون دردسر باشه و حسابی بهت خوش بگذره، این نکات رو یادت نره:

• آمادگی بدنی و پوشاک مناسب: چون قراره پیاده روی و طبیعت گردی داشته باشی، لباس و کفش مناسب (راحتی و کوهنوردی) بپوش. تو فصل های سردتر هم حتماً لباس گرم همراهت باشه.
• آب و خوراکی کافی: گرچه چشمه های آب گوارا هست، اما همیشه آب آشامیدنی و خوراکی کافی همراهت داشته باش.
• جعبه کمک های اولیه: برای مواقع ضروری، یه جعبه کمک های اولیه کوچیک همراهت باشه.
• احترام به طبیعت: زباله نریز، به پوشش گیاهی آسیب نرسون و از آتیش زدن در طبیعت جداً خودداری کن. طبیعت امانت دست ماست.
• احترام به مردم روستا: مردم شیلاندر ساده و مهمون نوازن. به حریم شخصی و فرهنگشون احترام بذار و اگه قصد عکاسی ازشون رو داری، حتماً اجازه بگیر.
• شارژ موبایل و پاوربانک: ممکنه تو بعضی نقاط آنتن نباشه، اما برای عکس گرفتن و مواقع ضروری، شارژ موبایلت پر باشه.

با رعایت این نکات، می تونی یه سفر به یادماندنی و پر از خاطرات خوب به روستای پروانه ها داشته باشی. این روستا واقعاً یه گنجینه پنهانه که منتظر کشف شدنه!

نتیجه گیری

خب، رسیدیم به آخر سفر مجازیمون به روستای شیلاندر زنجان، یا همون روستای پروانه ها. دیدی که اینجا فقط یه اسم نیست، یه دنیای پر از زیبایی های طبیعی و یه عالمه حس خوبه. از آبشار خروشانش که موسیقی طبیعت رو می نوازه تا دشت های پر از گل و پروانه های رنگارنگش که دل هر کسی رو میبره، و البته اون معماری پلکانی قشنگش که شبیه به ماسوله ست، همه و همه دست به دست هم دادن تا شیلاندر رو تبدیل به یکی از خاص ترین و دیدنی ترین جاهای ایران کنن.

اگه دلت یه سفر آروم، یه طبیعت گردی ناب یا حتی یه ماجراجویی کوهستانی می خواد، روستای پروانه ها بی شک بهترین انتخابه. اینجا جاییه که می تونی از شلوغی شهر دور بشی، هوای پاک تنفس کنی، از زیبایی های بکر طبیعت لذت ببری و خاطراتی رو برای خودت بسازی که تا سال ها تو ذهنت می مونه. پس منتظر چی هستی؟ یه روز وقت بذار، برنامه سفرت رو بچین و خودت رو به یه ضیافت رنگ و آرامش تو دل این روستای دوست داشتنی دعوت کن. مطمئن باش که شیلاندر حسابی غافلگیرت می کنه و با کلی انرژی مثبت و خاطرات قشنگ برمی گردی!