مفاهیم اولیه فارکس

بازار فارکس، دنیای بزرگ و پرنوسانی برای تبادل ارزهاست که درکش اولش شاید کمی پیچیده به نظر بیاد. اگه دنبال یک راهنمای ساده و کاربردی هستی تا قدم به قدم با اصطلاحات و مفاهیم اصلی این بازار آشنا بشی و مثل یک تریدر حرفه ای شروع کنی، این مقاله دقیقا برای تو نوشته شده. اینجا قراره تمام اون چیزهایی که برای شروع تو بازار فارکس نیاز داری رو به زبون خودمونی و قابل فهم یاد بگیری تا بتونی با خیال راحت وارد این دنیای هیجان انگیز بشی و معاملاتت رو با آگاهی شروع کنی.

شاید فکر کنی فارکس فقط برای اقتصاددان ها و بانکدارهاست، اما اینطور نیست! خیلی ها مثل من و تو، الان دارن توی این بازار فعالیت می کنن و از نوساناتش سود می برن. اما خب، مثل هر کار دیگه ای، باید اولش خوب یاد بگیری. اگه بدون دانش کافی وارد بشی، مثل این می مونه که بدون نقشه و قطب نما بری توی جنگل. به خاطر همین، یادگیری مفاهیم اولیه فارکس اونقدر مهمه که می تونه سرنوشت مالی تو رو عوض کنه. با این مقاله، می خوایم از صفر شروع کنیم و همه چی رو از پایه برات بگیم تا نه تنها گیج نشی، بلکه عاشق این بازار بشی و با اعتماد به نفس حرکت کنی.

فارکس از پایه: شناخت بازار و ماهیت آن

بیایید از اولین قدم شروع کنیم. بازار فارکس چیست و اصلا چرا باید ماجراجویی مون رو اینجا شروع کنیم؟ جوابش ساده است: چون این بزرگترین بازار مالی دنیاست و پر از فرصت های بی نظیره برای پول درآوردن!

فارکس (Forex) چیست؟

به زبان ساده، فارکس (که مخفف Foreign Exchange یا FX هست) یعنی بازار تبادل ارزهای خارجی. اینجا جاییه که دلار به یورو، پوند به ین، و بقیه ارزها با هم مبادله می شن. انگار که یک صرافی بزرگ جهانی داریم، با این تفاوت که اینجا هیچ جای فیزیکی نداره! همه معاملات از طریق شبکه های کامپیوتری و بین بانک ها، موسسات مالی بزرگ و ما معامله گرهای کوچک (معامله گران خرد) انجام میشه.

بازار فارکس هر روز حدود 7 تریلیون دلار معامله رو ثبت می کنه! این یعنی از هر بازار مالی دیگه ای تو دنیا بزرگتره و نقدشوندگی فوق العاده ای داره. فارکس 24 ساعت شبانه روز و 5 روز در هفته فعاله؛ یعنی از دوشنبه صبح به وقت استرالیا تا جمعه شب به وقت نیویورک، شما می تونید معامله کنید. همین ویژگی باعث میشه که فرصت های معاملاتی همیشه وجود داشته باشن.

ترید در فارکس چیست؟ (بازار دو طرفه)

حالا که می دونیم فارکس چیه، بریم سراغ ترید کردن یا معامله کردن توش. ترید در فارکس یعنی خرید و فروش ارزها به امید اینکه از تغییر قیمتشون سود کنیم. تصور کن قیمت یورو نسبت به دلار داره بالا میره. شما یورو می خری و وقتی قیمتش بیشتر شد، می فروشیش. به همین سادگی سود می کنی!

یکی از قشنگ ترین ویژگی های فارکس اینه که یک بازار دو طرفه است. یعنی چی؟ یعنی هم می تونی از بالا رفتن قیمت سود ببری (که بهش می گن پوزیشن خرید یا لانگ) و هم می تونی از پایین اومدن قیمت سود کسب کنی (که بهش می گن پوزیشن فروش یا شورت). مثلاً اگه فکر می کنی قیمت دلار نسبت به ین قراره پایین بیاد، می تونی دلار رو بفروشی (پوزیشن شورت بگیری). اگه پیش بینی ات درست باشه، وقتی قیمت پایین اومد، می تونی همون دلار رو با قیمت کمتری بخری و سودت رو برداری. این یعنی در هر شرایط بازار، چه صعودی و چه نزولی، فرصت برای کسب سود وجود داره.

الفبای معاملات: ارزها و واسطه ها

حالا که با کلیات بازار آشنا شدیم، وقتشه وارد جزئیات بیشتری بشیم و ببینیم با چی سروکار داریم و چطور می تونیم توش فعالیت کنیم.

جفت ارز (Currency Pair) در فارکس

تو فارکس، هیچ ارزی رو تنها معامله نمی کنیم. همیشه دو تا ارز رو کنار هم قرار می دیم و این ترکیب رو جفت ارز می نامیم. مثلاً EUR/USD. تو این مثال، EUR (یورو) میشه ارز پایه و USD (دلار آمریکا) میشه ارز متقابل یا ارز مظنه. نرخ این جفت ارز بهمون میگه که برای خرید یک واحد از ارز پایه (مثلاً یک یورو)، چند واحد از ارز متقابل (چند دلار) باید بپردازیم.

مثلاً اگه EUR/USD باشه 1.10، یعنی یک یورو برابر با 1.10 دلاره. وقتی شما EUR/USD رو می خری، یعنی یورو خریدی و دلار فروختی؛ و وقتی EUR/USD رو می فروشی، یعنی یورو فروختی و دلار خریدی. سود و زیان شما هم بر اساس همین تغییرات قیمتی محاسبه میشه.

نماد اختصاری ارزها

هر ارزی تو بازار فارکس، یک کد اختصاری سه حرفی داره که توسط سازمان بین المللی استانداردسازی (ISO) تعریف شده. دو حرف اول معمولاً به اسم کشور اشاره داره و حرف سوم به واحد پول. مثلاً USD میشه United States Dollar.

بعضی از مهم ترین و پرکاربردترین نمادها رو توی این جدول می تونید ببینید:

ارز	نماد اختصاری	کشور
دلار آمریکا	USD	ایالات متحده آمریکا
یورو	EUR	کشورهای منطقه یورو
ین ژاپن	JPY	ژاپن
پوند انگلیس	GBP	بریتانیا
فرانک سوئیس	CHF	سوئیس
دلار کانادا	CAD	کانادا
دلار استرالیا	AUD	استرالیا
دلار نیوزلند	NZD	نیوزلند

انواع جفت ارزها

جفت ارزها به سه دسته اصلی تقسیم می شن:

• جفت ارزهای اصلی (Major Pairs): این ها پرمعامله ترین جفت ارزها تو بازار فارکس هستن و همیشه شامل دلار آمریکا میشن. چون حجم معاملاتشون خیلی بالاست، معمولاً اسپرد (کارمزد) کمتری دارن و نوساناتشون قابل پیش بینی تره. مثل EUR/USD, GBP/USD, USD/JPY, USD/CHF, USD/CAD, AUD/USD, NZD/USD.
• جفت ارزهای فرعی/کراس (Minor/Cross Pairs): این جفت ارزها شامل دلار آمریکا نمیشن، اما بین ارزهای اصلی (مثل یورو، پوند، ین و فرانک سوئیس) مبادله میشن. مثلاً EUR/GBP یا EUR/JPY. نقدشوندگی شون از جفت ارزهای اصلی کمتره، ولی باز هم محبوبیت زیادی دارن.
• جفت ارزهای غیرمعمول (Exotic Pairs): این ها جفت ارزهایی هستن که یک طرفشون یک ارز اصلیه و طرف دیگه یک ارز از اقتصادهای نوظهور (مثل لیر ترکیه TRY یا پزو مکزیک MXN). این جفت ارزها نوسانات شدیدتری دارن و اسپردشون هم بالاتره چون کمتر معامله میشن.

بروکر (Broker) فارکس: پل ارتباطی شما با بازار

خب، حالا چطور می تونیم تو این بازار بزرگ جهانی معامله کنیم؟ مستقیم نمی تونیم بریم بانک مرکزی بگیم یورو می خوایم! اینجا پای بروکر یا کارگزار میاد وسط. بروکرها شرکت هایی هستن که به ما معامله گرهای خرد، دسترسی به بازار فارکس رو میدن. در واقع، بروکر مثل یک پل ارتباطی عمل می کنه که ما رو به شبکه بین بانکی (جایی که بانک ها و موسسات بزرگ با هم معامله می کنن) وصل می کنه.

بروکرها پلتفرم های معاملاتی رو در اختیارمون میذارن (که جلوتر در مورد متاتریدر صحبت می کنیم)، سفارشات خرید و فروش ما رو اجرا می کنن و بهمون اطلاعات بازار رو میدن. اونا معمولاً از دو طریق کسب درآمد می کنن: یکی از طریق اسپرد (همون اختلاف قیمت خرید و فروش) و یکی هم از طریق کمیسیون (کارمزدی که برای هر معامله می گیرن). انتخاب یک بروکر معتبر و رگوله شده (یعنی بروکری که تحت نظارت نهادهای مالی باشه) خیلی مهمه، چون سرمایه ت دست اونه.

انواع حساب های معاملاتی

وقتی می خوایم با یک بروکر کار کنیم، باید یک حساب معاملاتی باز کنیم. بروکرها معمولاً چند نوع حساب دارن که هر کدوم برای خودشون ویژگی های خاصی دارن:

حساب دمو (Demo Account): چرا و چگونه با پول مجازی تمرین کنیم؟

برای شروع تو فارکس، حساب دمو مثل یک زمین بازی بی خطره. اینجا با پول مجازی معامله می کنی و هیچ سرمایه ای رو به خطر نمیندازی. فکر کن یک شبیه ساز پرواز داری که می تونی همه دکمه ها رو تست کنی و ببینی چه اتفاقی میفته، بدون اینکه هواپیما سقوط کنه! حساب دمو برای تازه کارها عالیه تا با پلتفرم، اصطلاحات، و نحوه باز و بسته کردن معاملات آشنا بشن. حتی تریدرهای حرفه ای هم از حساب دمو برای تست استراتژی های جدیدشون استفاده می کنن.

عملکرد حساب دمو کاملاً شبیه حساب واقعی هست؛ یعنی همون نوسانات قیمتی، همون اسپرد و همون کمیسیون ها رو داره. تنها فرقش اینه که اینجا پول واقعی در میون نیست، پس هیچ استرسی نداری و می تونی با خیال راحت خطا کنی و از خطاهات درس بگیری. تمرین تو حساب دمو، اولین و مهم ترین قدم برای کسب تجربه تو بازاره.

حساب واقعی (Live Account)

بعد از اینکه حسابی تو حساب دمو تمرین کردی و آماده شدی، نوبت میرسه به حساب واقعی. اینجا دیگه با پول خودت معامله می کنی و سود و زیانش واقعی میشه. حساب های واقعی انواع مختلفی دارن، مثل حساب استاندارد، مینی، و میکرو. تفاوت اصلی شون تو حجم معاملاتیه که می تونی باز کنی و معمولاً حداقل سرمایه برای شروعشون هم فرق داره. مثلاً حساب میکرو برای کسانی که سرمایه کمی دارن، مناسب تره.

پلتفرم معاملاتی متاتریدر (MetaTrader): ابزار دست تریدر

حالا که حساب معاملاتی رو باز کردی، برای اینکه بتونی معامله کنی به یک نرم افزار نیاز داری. اینجاست که متاتریدر (MetaTrader) وارد میشه. متاتریدر، مخصوصاً نسخه های 4 (MT4) و 5 (MT5)، محبوب ترین پلتفرم های معاملاتی تو دنیا هستن. اکثر بروکرها از این پلتفرم ها پشتیبانی می کنن.

متاتریدر مثل داشبورد هواپیمای شماست. همه چیز رو از طریق اون کنترل می کنی:

• نمودارها: می تونی نمودار قیمت جفت ارزها رو ببینی و تحلیل کنی.
• اندیکاتورها: ابزارهای تحلیل تکنیکال (مثل خطوط روند، میانگین متحرک، RSI و…) رو روش فعال کنی.
• اجرای سفارش: به راحتی سفارشات خرید و فروش رو باز و بسته کنی.
• مدیریت حساب: وضعیت بالانس، مارجین و سود و زیانت رو ببینی.
• اکسپرت ها (Expert Advisors – EAs): حتی می تونی ربات های معاملاتی رو نصب کنی که برات معامله کنن!

یاد گرفتن کار با متاتریدر خیلی آسونه و کلی منابع آموزشی براش وجود داره. حتماً اول تو حساب دمو باهاش کار کن تا قلقش دستت بیاد.

اصطلاحات کلیدی: محاسبه و هزینه معاملات

بازار فارکس هم مثل هر دنیای دیگه ای، اصطلاحات خاص خودش رو داره. اگه این اصطلاحات رو خوب بلد نباشی، ممکنه توی تحلیل ها و اخبار گیج بشی. بیا با هم چند تا از مهم ترینشون رو یاد بگیریم:

پیپ (Pip) و پیپت (Pipette): کوچکترین واحد تغییر قیمت

تصور کن می خوایم تغییرات قیمت یک جفت ارز رو اندازه گیری کنیم. واحدش چیه؟ پیپ (Pip)! پیپ مخفف Point in Percentage یا Price Interest Point هست و به کوچک ترین واحد تغییر قیمت توی بازار فارکس گفته میشه. تو بیشتر جفت ارزها (که معمولاً تا چهار رقم اعشار قیمت گذاری میشن)، پیپ همون رقم چهارم بعد از اعشاره.

مثلاً اگه قیمت EUR/USD از 1.1234 به 1.1235 تغییر کنه، میگیم قیمت یک پیپ افزایش پیدا کرده. اما استثنا هم داریم! تو جفت ارزهایی که ین ژاپن (JPY) توشون هست، مثل USD/JPY، پیپ همون رقم دوم بعد از اعشاره. یعنی اگه USD/JPY از 110.25 به 110.26 بره، یک پیپ تغییر کرده.

حالا پیپت (Pipette) چیه؟ پیپت یک واحد کوچکتر از پیپه. اگه جفت ارزی با 5 رقم اعشار قیمت گذاری بشه، رقم پنجم رو میگن پیپت. هر 10 پیپت میشه یک پیپ. دونستن اینا بهت کمک می کنه سود و زیانت رو دقیق تر حساب کنی.

لات (Lot): واحد حجم معامله

وقتی می خوایم تو فارکس معامله ای باز کنیم، باید مشخص کنیم چقدر حجم می خوایم بخریم یا بفروشیم. این حجم رو با واحدی به نام لات (Lot) اندازه گیری می کنیم. لات، واحد استاندارد حجم معاملاته.

انواع لات رو تو این جدول می تونی ببینی:

نوع لات	واحد از ارز پایه	توضیح
لات استاندارد (Standard Lot)	100,000 واحد	بزرگترین حجم استاندارد، برای تریدرهای حرفه ای با سرمایه زیاد
مینی لات (Mini Lot)	10,000 واحد	0.1 لات استاندارد، برای سرمایه های متوسط
میکرو لات (Micro Lot)	1,000 واحد	0.01 لات استاندارد، عالی برای تازه کارها و سرمایه های کم
نانو لات (Nano Lot)	100 واحد	0.001 لات استاندارد، کوچکترین حجم، بعضی بروکرها ارائه میدن

انتخاب حجم لات خیلی مهمه، چون مستقیماً روی سود و زیان شما تأثیر داره. مثلاً تو جفت ارز EUR/USD، حرکت هر پیپ در یک لات استاندارد تقریباً 10 دلار ارزش داره، اما در یک میکرو لات فقط 0.10 دلار. پس، با سرمایه ت و میزان ریسک پذیریت، لات مناسب رو انتخاب کن.

اسپرد (Spread): هزینه اصلی معاملات شما

هیچ معامله ای تو بازار مالی رایگان نیست! یکی از اصلی ترین هزینه هایی که تو فارکس پرداخت می کنی، اسپرد (Spread) هست. اسپرد همون اختلاف بین قیمت خرید (Ask) و قیمت فروش (Bid) یک جفت ارزه. قیمت Ask (همون قیمتی که شما می تونی یه چیزی رو بخری) همیشه از قیمت Bid (همون قیمتی که می تونی بفروشی) بالاتره.

بروکرها از همین اختلاف، درآمد کسب می کنن. مثلاً وقتی شما EUR/USD رو می خری، بروکر به قیمت بالاتری بهت می فروشه (Ask) و وقتی می فروشی، به قیمت پایین تری ازت می خره (Bid). این اختلاف همون جیب بروکر رو پر می کنه. اسپرد می تونه ثابت باشه (همیشه یک عدد مشخص) یا شناور (بسته به نوسانات بازار و حجم معاملات کم و زیاد بشه). اسپرد کمتر یعنی هزینه معامله کمتر و برای تو بهتر.

کمیسیون (Commission): کارمزد اضافه بروکر

بعضی بروکرها علاوه بر اسپرد، کمیسیون (Commission) هم دریافت می کنن. کمیسیون یک مبلغ ثابت یا درصدیه که برای هر معامله به بروکر پرداخت میشه. معمولاً بروکرها یا فقط اسپرد می گیرن، یا اسپرد کمتر همراه با کمیسیون. بروکرها برای جذب مشتری، با هم رقابت می کنن و اون هایی که هزینه (اسپرد یا کمیسیون) کمتری دارن، جذاب ترن.

سواپ (Swap) یا بهره شبانه: هزینه یا سود نگهداری پوزیشن بلندمدت

اگه پوزیشنی رو باز کنی و برای بیشتر از یک روز (یعنی بعد از ساعت 00:00 به وقت بروکر) باز نگهش داری، با سواپ (Swap) سروکار پیدا می کنی. سواپ در واقع یک نوع بهره شبانه هست که بر اساس تفاوت نرخ بهره بین دو ارز اون جفت ارز محاسبه میشه. ممکنه سواپ مثبت باشه و مبلغی به حسابت اضافه بشه، یا سواپ منفی باشه و مبلغی از حسابت کم بشه.

این قضیه به سیاست های پولی بانک های مرکزی مربوط میشه. مثلاً اگه نرخ بهره ارزی که خریدی بیشتر از نرخ بهره ارزی که فروختی باشه، ممکنه سواپ مثبت بگیری و سود کنی؛ برعکسش هم باعث سواپ منفی و کسر هزینه میشه. اگه تریدر بلندمدت هستی، سواپ برات مهمه، اما اگه معاملاتت کوتاه مدته، شاید زیاد درگیرش نشی.

یکی از مهمترین نکات برای موفقیت در بازار فارکس این است که همیشه به یاد داشته باشید که بازار مالی جای کسب درآمد نیست، بلکه جای حفظ سرمایه و سپس کسب سود است.

مدیریت ریسک و سرمایه: راز بقا در فارکس

حالا که با اصطلاحات اولیه آشنا شدیم، وقتشه بریم سراغ قلب تپنده موفقیت تو فارکس: مدیریت ریسک و سرمایه. این بخش، فرق بین یک معامله گر موفق و یک معامله گر شکست خورده رو مشخص می کنه. باور کن، بدون این اصول، حتی باهوش ترین آدم ها هم تو فارکس ضرر می کنن.

اهرم (Leverage) یا لوریج: فرصت و ریسک بزرگ

اهرم (Leverage) یا لوریج یکی از جذابیت های اصلی فارکسه که بهت اجازه میده با پول کم، حجم زیادی از معاملات رو کنترل کنی. مثلاً اگه بروکری اهرم 1:100 رو بهت بده، یعنی با 1000 دلار سرمایه، می تونی معامله ای به ارزش 100,000 دلار رو باز کنی. انگار بروکر بهت یک وام بدون بهره میده تا باهاش معامله کنی.

مزیت اهرم اینه که می تونی سودهای بزرگتری ببری، چون با حجم بیشتری معامله می کنی. اما نکته مهم اینجاست که اهرم مثل یک شمشیر دو لبه عمل می کنه. همونقدر که می تونه سودت رو چند برابر کنه، به همون اندازه هم می تونه ضررت رو چند برابر کنه و خیلی زود حسابت رو خالی کنه. استفاده از اهرم باید با نهایت دقت و مدیریت ریسک همراه باشه.

مارجین (Margin): وثیقه معاملات اهرم دار

خب، اهرم رو که فهمیدی. حالا مارجین (Margin) چیه؟ مارجین همون مقدار پولی هست که بروکر به عنوان وثیقه برای باز نگه داشتن معاملات اهرم دارت، تو حسابت بلوکه می کنه. در واقع، مارجین تضمینیه برای بروکر که اگه معامله ت وارد ضرر شد، پولش رو از دست نده.

• مارجین مورد نیاز (Required Margin): این مقداریه که برای باز کردن یک معامله جدید باید تو حسابت داشته باشی. مثلاً اگه اهرمت 1:100 باشه، برای باز کردن یک معامله 100,000 دلاری، 1000 دلار (1% از کل حجم) به عنوان مارجین مورد نیاز بلوکه میشه.
• مارجین استفاده شده (Used Margin): این هم مجموع کل مارجینی هست که برای همه معاملات بازت بلوکه شده. وقتی معامله رو می بندی، این مارجین هم آزاد میشه و برمی گرده به حسابت.

فری مارجین (Free Margin): سرمایه آزاد برای معاملات جدید

فری مارجین (Free Margin) همون پولی هست که تو حسابت آزاده و می تونی باهاش معامله جدید باز کنی. به عبارت دیگه، فری مارجین = اکوئیتی – مارجین استفاده شده. اکوئیتی رو جلوتر توضیح می دیم. اگه فری مارجینت کم بشه، یعنی سرمایه ت داره کم میشه و در خطر کال مارجین قرار می گیری.

مارجین لول (Margin Level): شاخص سلامت حساب شما

مارجین لول (Margin Level) یک درصد خیلی مهمه که نشون میده حساب معاملاتی تو چقدر سالمه. فرمولش اینه: (اکوئیتی / مارجین استفاده شده) × 100. هرچی این عدد بالاتر باشه، حساب تو امن تره و ریسک کال مارجین کمتره. بروکرها معمولاً یک سطح مشخص برای مارجین لول دارن که اگه به اون برسه، زنگ خطر به صدا درمیاد.

کال مارجین (Margin Call): زنگ خطر بروکر

کال مارجین (Margin Call) کابوس هر معامله گریه! این اتفاق زمانی میفته که ضرر معاملات بازت اونقدر زیاد بشه که اکوئیتی (موجودی کل حسابت به اضافه سود و زیان معاملات بازت) به زیر مارجین مورد نیازت برسه. تو این حالت، بروکر بهت هشدار میده و ازت می خواد که حسابت رو شارژ کنی تا مارجین لازم برای معاملاتت تامین بشه. اگه حسابت رو شارژ نکنی، بروکر مجبوره معاملاتت رو به صورت خودکار ببنده تا جلوی ضرر بیشتر رو بگیره و خودش هم ضرر نکنه.

استاپ اوت لول (Stop Out Level): بسته شدن اجباری معاملات

اگه کال مارجین رو جدی نگیری و حسابت رو شارژ نکنی، مرحله بعد استاپ اوت لول (Stop Out Level) هست. این سطح، پایین تر از کال مارجینه و وقتی مارجین لولت به این نقطه برسه، بروکر بدون هیچ اخطار دیگه ای، شروع می کنه به بستن خودکار معاملات بازت. معمولاً از بیشترین ضرر شروع می کنه تا اینکه مارجین لول حسابت به یک سطح امن برگرده. این اتفاق می تونه باعث از دست رفتن بخش بزرگی از سرمایه ت بشه. پس همیشه حواست به مارجین لولت باشه!

سفارشات، پوزیشن ها و استراتژی های اولیه

حالا که حساب و بروکر و مفاهیم اولیه رو فهمیدی، وقتشه که سفارشات و انواعشون رو بشناسی و بدونی چطور پوزیشن باز کنی. این بخش، جنبه عملی معامله گری تو فارکسه.

پوزیشن (Position) معاملاتی: وضعیت فعال شما در بازار

وقتی تو فارکس یک معامله خرید یا فروش رو باز می کنی، در واقع یک پوزیشن (Position) معاملاتی باز کردی. پوزیشن به معنای وضعیت فعالت تو بازاره. اگه یورو خریدی، یک پوزیشن خرید (لانگ) یورو داری؛ اگه یورو فروختی، یک پوزیشن فروش (شورت) یورو داری. این پوزیشن تا زمانی که خودت ببندیش یا حد ضرر و حد سودت فعال بشه، باز می مونه و سود و زیانش به صورت لحظه ای تغییر می کنه.

حد سود (Take Profit) و حد ضرر (Stop Loss): ابزارهای ضروری برای هر تریدر

این دو تا، از نون شب هم برای معامله گر واجب ترن! حد سود (Take Profit) و حد ضرر (Stop Loss) ابزارهایی هستن که به صورت خودکار معاملات تو رو تو قیمت های مشخصی می بندن و کمک می کنن ریسکت رو مدیریت کنی و سودت رو حفظ کنی.

• حد سود (TP): قیمتیه که تو مشخص می کنی تا اگه بازار به نفع تو حرکت کرد و به اون نقطه رسید، معامله به صورت خودکار بسته بشه و سودت رو برداری. مثلاً اگه EUR/USD رو تو 1.1200 خریدی و انتظار داری تا 1.1250 بالا بره، حد سودت رو روی 1.1250 تنظیم می کنی.
• حد ضرر (SL): قیمتیه که تو مشخص می کنی تا اگه بازار برخلاف پیش بینی تو حرکت کرد و به اون نقطه رسید، معامله به صورت خودکار بسته بشه و جلوی ضرر بیشترت گرفته بشه. مثلاً اگه EUR/USD رو تو 1.1200 خریدی و نمی خوای بیشتر از 50 پیپ ضرر کنی، حد ضررت رو روی 1.1150 تنظیم می کنی.

تنظیم حد ضرر مهم ترین قانونیه که هر معامله گر باید رعایت کنه، چون جلوی از دست رفتن کل سرمایه رو می گیره. هیچ وقت بدون حد ضرر معامله نکن!

انواع دستورات معاملاتی (Orders)

برای اینکه بتونی پوزیشن باز کنی، باید به بروکرت دستور بدی. این دستورها رو سفارشات معاملاتی (Orders) می گن. دو نوع اصلی سفارش داریم:

• سفارشات آنی (Market Order): این سریع ترین نوع سفارشه. یعنی وقتی یک معامله رو با Market Order باز می کنی، بروکر اون رو تو بهترین قیمت موجود تو بازار و همون لحظه اجرا می کنه. بیشتر برای معامله گرهای کوتاه مدت یا اسکالپرها مناسبه که می خوان سریع وارد یا خارج بشن.
• سفارشات شرطی/معلق (Pending Orders): این ها سفارشاتی هستن که تو تنظیم می کنی تا اگه قیمت به یک سطح مشخصی رسید، به صورت خودکار باز بشن. این نوع سفارش ها بهت اجازه میدن که حتی وقتی پای سیستم نیستی، معاملاتت بر اساس استراتژی ات فعال بشن. انواعش رو ببین:
  • Buy Limit: تو می خوای یک جفت ارز رو تو قیمتی پایین تر از قیمت فعلی بخری. مثلاً قیمت 1.2000 هست، تو می خوای وقتی اومد رو 1.1950 بخری.
  • Sell Limit: تو می خوای یک جفت ارز رو تو قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بفروشی. مثلاً قیمت 1.2000 هست، تو می خوای وقتی رفت رو 1.2050 بفروشی.
  • Buy Stop: تو می خوای وقتی قیمت از یک سطح بالاتر رفت، وارد معامله خرید بشی. مثلاً قیمت 1.2000 هست، تو می خوای وقتی رفت رو 1.2050 (یعنی مقاومت رو شکست) خرید کنی.
  • Sell Stop: تو می خوای وقتی قیمت از یک سطح پایین تر اومد، وارد معامله فروش بشی. مثلاً قیمت 1.2000 هست، تو می خوای وقتی اومد رو 1.1950 (یعنی حمایت رو شکست) فروش کنی.

اسلیپیج (Slippage) و ریکوت (Requote): مواجهه با تغییرات سریع

گاهی اوقات تو بازار، اتفاقاتی میفته که باعث میشه سفارشت دقیقاً تو قیمتی که می خوای بسته نشه. دو تا از این اتفاقات اسلیپیج و ریکوت هستن.

• اسلیپیج (Slippage): این زمانی اتفاق میفته که قیمت بازار خیلی سریع تغییر می کنه (مثلاً زمان انتشار اخبار مهم) و بروکر نمی تونه سفارش تو رو دقیقاً تو قیمتی که درخواست دادی اجرا کنه. در نتیجه، سفارشت تو یک قیمت کمی متفاوت (بالاتر یا پایین تر) اجرا میشه. اسلیپیج می تونه مثبت باشه (به نفع تو) یا منفی (به ضرر تو).
• ریکوت (Requote): ریکوت معمولاً تو بروکرهایی اتفاق میفته که مدل بازارساز (Market Maker) دارن. وقتی تو یک سفارش میذاری، بروکر میبینه که قیمت لحظه ای تغییر کرده و نمی تونه سفارشت رو تو اون قیمت اجرا کنه. به جای اینکه سفارشت رو تو یک قیمت متفاوت اجرا کنه (مثل اسلیپیج)، بهت یک قیمت جدید پیشنهاد میده و ازت می پرسه که آیا حاضری سفارشت رو تو این قیمت جدید اجرا کنی یا نه. اگه تو تایید نکنی، سفارشت اجرا نمیشه.

مقدمه ای بر روش های تحلیل بازار (تحلیل تکنیکال و فاندامنتال)

برای اینکه بدونی کی بخری و کی بفروشی، باید بازار رو تحلیل کنی. دو روش اصلی برای تحلیل بازار فارکس وجود داره:

• تحلیل تکنیکال: تو این روش، فقط نمودارهای قیمت رو بررسی می کنی. معتقدن که همه اطلاعات لازم برای پیش بینی آینده قیمت، تو رفتار گذشته قیمت و الگوهای نموداری نهفته است. از ابزارهایی مثل خطوط روند، سطوح حمایت و مقاومت، الگوهای کندل استیک (شمعی) و اندیکاتورهای مختلف (مثل RSI، MACD، میانگین متحرک) استفاده می کنن.
• تحلیل فاندامنتال: تو این روش، به جای نمودار، روی اخبار و عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تمرکز می کنی که می تونن روی ارزش ارزها تأثیر بذارن. مثلاً نرخ بهره بانک مرکزی، نرخ تورم، گزارش های اشتغال، تولید ناخالص داخلی (GDP) و حتی اتفاقات سیاسی بزرگ. معتقدن که این عوامل، ارزش واقعی یک ارز رو تعیین می کنن.

بهترین کار اینه که از ترکیب هر دو روش استفاده کنی تا دید جامع تری نسبت به بازار پیدا کنی. تحلیل تکنیکال بهت میگه کی وارد بشی و خارج بشی، و تحلیل فاندامنتال بهت میگه چرا قیمت ها در حال تغییر هستن.

مدیریت سرمایه (Money Management): سنگ بنای موفقیت بلندمدت

مهمترین اصل برای موفقیت بلندمدت تو فارکس، مدیریت سرمایه حرفه ایه. این چیزیه که معامله گرهای حرفه ای رو از تازه کارها جدا می کنه. مدیریت سرمایه یعنی چطور پولت رو تو معاملاتت تقسیم و مدیریت کنی تا ریسکت رو کم کنی و دوام بیاری. چند تا نکته مهم:

• ریسک معین برای هر معامله: هیچ وقت بیشتر از 1 یا 2 درصد از کل سرمایه ت رو تو یک معامله ریسک نکن. مثلاً اگه 1000 دلار داری، تو هر معامله نهایت 10 یا 20 دلار رو به خطر بنداز.
• نسبت ریسک به ریوارد (Risk/Reward Ratio): همیشه سعی کن معامله ای رو باز کنی که پتانسیل سودش حداقل دو برابر پتانسیل ضررش باشه. مثلاً اگه قراره 50 پیپ ضرر کنی (حد ضرر)، باید حداقل 100 پیپ پتانسیل سود (حد سود) داشته باشی.
• تنوع بخشی: همه تخم مرغ هات رو تو یک سبد نذار! فقط روی یک جفت ارز یا یک نوع دارایی تمرکز نکن. سرمایه ت رو بین جفت ارزهای مختلف تقسیم کن.
• مدیریت احساسات: طمع و ترس، دشمنان اصلی تریدر هستن. همیشه به پلن معاملاتی ت پایبند باش و اجازه نده احساساتت روی تصمیماتت تأثیر بذارن.

مدیریت سرمایه بهت کمک می کنه حتی اگه چند تا معامله هم پشت سر هم ضرر کردی، بتونی تو بازار بمونی و فرصت های بعدی رو از دست ندی. این بخش رو جدی بگیر!

نتیجه گیری: گام های بعدی شما در مسیر تریدری

خب، تا اینجا با مهم ترین مفاهیم اولیه فارکس آشنا شدیم و یک دید کلی از این بازار هیجان انگیز پیدا کردی. از فارکس چیست و انواع جفت ارزها تا پیپ، لات، اهرم، مارجین، و حتی استراتژی های اولیه و مدیریت سرمایه رو با هم بررسی کردیم. اما این رو بدون، این مقاله فقط شروع یک مسیر طولانیه.

بازار فارکس، اقیانوسی عمیق و پر از فرصت های نابه، اما برای غواصی توش، باید دانش و مهارت کافی داشته باشی. با تسلط بر همین مفاهیم پایه، تو الان یک قدم بزرگ برداشتی و الفبای این زبان رو یاد گرفتی. حالا می تونی تحلیل ها رو بهتر بفهمی، با معامله گرهای دیگه ارتباط برقرار کنی و مهم تر از همه، با اعتماد به نفس بیشتری وارد دنیای معامله گری بشی.

مهم ترین توصیه من بهت اینه که عجله نکنی. تمرین، تمرین، تمرین! با یک حساب دمو شروع کن، هرچی یاد گرفتی رو پیاده کن، استراتژی های مختلف رو تست کن و از اشتباهاتت درس بگیر. مطمئن باش با پشتکار، صبر و یادگیری مداوم، می تونی به یک معامله گر موفق تو بازار فارکس تبدیل بشی و به اهداف مالیت برسی. این تازه شروعشه، راهت هموار باشه!