خلاصه کتاب آرشیوداری دیداری – شنیداری ( نویسنده نورالله مرادی، وحید طهرانی پور )

خلاصه کتاب آرشیوداری دیداری – شنیداری اثر نورالله مرادی و وحید طهرانی پور، مثل یه نقشه گنج می مونه برای هر کسی که می خواد قدم تو دنیای پر رمز و راز حفظ صداها و تصاویر بذاره. این کتاب، از اولین روزهای آرشیوها تا چالش های امروزی نگهداری از فیلم و عکس و نوار رو براتون روشن می کنه. راستش رو بخواید، این روزها که همه چیز دیجیتالی شده و هر لحظه کلی محتوای دیداری و شنیداری تولید می شه، اهمیت نگهداری درست و حسابی از این گنجینه ها خیلی بیشتر از قبل شده. این کتاب دقیقاً میاد و راه و چاه رو نشون می ده، کاری می کنه که میراث فرهنگی و هنری کشورمون به دست فراموشی سپرده نشه.

کتاب آرشیوداری دیداری – شنیداری نوشته استادان بزرگی مثل نورالله مرادی و وحید طهرانی پور هست. نورالله مرادی خودش سال ها مسئولیت بزرگترین آرشیوهای دیداری-شنیداری کشور رو تو سازمان صدا و سیما به عهده داشته و از بانیان طرح «آرشیوهای جدید» برای همین نوع آرشیوها بوده. یعنی با تجربه و علم این حوزه حسابی عجین شده. وحید طهرانی پور هم که کارشناس ارشد کتابداری و اطلاع رسانیه و حسابی تو این زمینه تحقیق و تألیف داره. خب با این حساب، می تونید مطمئن باشید چیزی که می خونید، هم از دل تجربه اومده و هم از عمق علم. این مقاله قراره یه جورایی راهنما باشه؛ یه راهنمای جیبی و سریع از مهم ترین بخش های این کتاب، برای هر کسی که سر و کارش با آرشیو و اسناد دیداری-شنیداریه یا فقط دوست داره از این دنیای جذاب سر دربیاره.

چرا اصلا این کتاب رو بخونیم؟ (اهمیت و کاربردهاش)

شاید بپرسید خب چرا باید وقت بذاریم و یه کتاب در مورد آرشیوداری بخونیم؟ مخصوصاً این کتاب؟ راستش رو بخواید، این کتاب نه فقط یه خلاصه تئوریه، بلکه یه راهنمای جامع و کاربردیه. یکی از مهم ترین نقاط قوتش، جامعیت مباحثیه که پوشش می ده. یعنی چی؟ یعنی از مبانی نظری آرشیوداری شروع می کنه و قدم به قدم تا جنبه های عملیاتی، فنی و حتی اخلاقی این کار جلو می ره. هرچیزی که برای فهمیدن این حوزه لازم دارید، از تاریخچه اش گرفته تا ریزه کاری های نگهداری از یه فیلم قدیمی، توش پیدا می شه.

نکته بعدی اینه که این کتاب رو دو تا متخصص نوشتند که خودشون تجربه عملی زیادی تو آرشیوداری دارن. این یعنی هرچیزی که تو کتاب می خونید، فقط تئوری های خشک نیست؛ بلکه از دل تجربه های واقعی بیرون اومده. وقتی نویسنده ها خودشون دست به کار بودن، بهتر می تونن چالش ها و راه حل ها رو توضیح بدن. علاوه بر این، کتاب آرشیوداری دیداری شنیداری همه ابعاد رو پوشش می ده: از مسائل فنی مربوط به فیلم و نوار گرفته تا جنبه های مدیریتی و اخلاقی کار آرشیودار. این یعنی یه منبع کامل و بی نقص برای دانشجویان رشته های مرتبط (مثل کتابداری و اطلاع رسانی، تاریخ، سینما)، آرشیوداران حرفه ای و حتی پژوهشگران. این خلاصه هم دقیقاً همین هدف رو دنبال می کنه: یه نگاه سریع و جامع به محتوای کتاب برای کسایی که فرصت خوندن همه ۲۵۹ صفحه اش رو ندارن، ولی می خوان نکات کلیدی رو از دست ندن.

سفری به دنیای آرشیوداری دیداری – شنیداری: فصول کتاب چه می گن؟

حالا که فهمیدیم چرا باید به این کتاب سر بزنیم، بیایید یه سفر کوتاه به هر کدوم از فصل هاش داشته باشیم و ببینیم تو هر بخش قراره با چه مفاهیم مهمی آشنا بشیم. این سفر بهمون کمک می کنه یه دید کلی از مسیر حفظ و نگهداری منابع دیداری شنیداری و نقش آرشیوداری دیداری شنیداری پیدا کنیم. این کتاب پنج فصل داره و هر فصل یه بخش مهم از این پازل رو کامل می کنه. آماده اید؟ بزن بریم!

فصل اول: همه چی از کجا شروع شد؟ (کلیات و مبانی آرشیوداری دیداری – شنیداری)

فصل اول مثل یه مقدمه حسابی، ما رو می بره به دل تاریخ و مفاهیم پایه ای. اول از همه، کتاب توضیح می ده که آرشیو اصلاً چی هست و این کلمه از کجا اومده. می دونید که ریشه اش یونانیه و به جایی برمی گرده که اسناد و مدارک مهم نگهداری می شدن. اما اون مفهوم امروزی آرشیو، یعنی جایی که اسناد رو سیستماتیک نگهداری می کنن، از انقلاب کبیر فرانسه شروع شد. فکرش رو بکنید، چقدر دور! بعدش می بینیم که پیشرفت علم و تکنولوژی، مثل اختراع عکاسی، گرامافون، سینما، رادیو و تلویزیون، چطور دنیای آرشیو رو زیر و رو کرد و پای محتوای دیداری-شنیداری رو به این گود باز کرد.

این فصل خیلی قشنگ کارکردها و وظایف اصلی یه آرشیو دیداری-شنیداری رو برامون شرح می ده. چیزایی مثل: گردآوری منابع (یعنی پیدا کردن و جمع آوری فیلم ها، نوارها، عکس ها و هرچیزی که مربوطه)، سازماندهی منابع (که یعنی مرتب کردن و دسته بندی اون ها)، حفظ و نگهداری (که خودش یه دنیاییه و بعداً بیشتر راجع بهش حرف می زنیم) و در آخر ارائه خدمات به مراجعین. اینا همون ستون های اصلی کار یه آرشیو هستن. همچنین با انواع آرشیوها هم آشنا می شیم؛ مثل آرشیوهای رادیو و تلویزیون (مثل آرشیو صدا و سیما)، آرشیوهای ملی، پژوهشی و حتی آرشیوهای تجاری. هر کدوم از اینا وظایف و چالش های خاص خودشون رو دارن.

یکی از بخش های جذاب این فصل، تاریخچه و تکامل محمل های دیداری-شنیداریه. فکر کنید از همون فونوگراف ادیسون که صدا رو روی استوانه ضبط می کرد، تا گرامافون امیل برلینر و بعد سی دی و دیسک های نوری، چقدر راه اومدیم! تو دنیای تصویر هم همینطور؛ از پدیده ثبات بصری که باعث شد ذهن ما تصاویر متحرک رو پیوسته ببینه، تا فیلم های انعطاف پذیر جورج ایستمن و بعد ظهور سینماتوگراف برادران لومیر و ادیسون. رادیو و تلویزیون هم که دیگه خودشون یه انقلاب تو ثبت و پخش محتوا بودن و از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شروع به کار کردن. همه این ها نشون می ده که چطور این تکنولوژی ها، تاریخچه آرشیو سمعی بصری رو شکل دادن.

در آخر این فصل، کتاب به شش اصل بنیادین آرشیوداری دیداری-شنیداری اشاره می کنه که دونستنشون حسابی لازمه: ضرورت انتخاب (آرشیودار باید تصمیم بگیره چی رو نگه داره)، اصل محمل-محتوا (جدا کردن ماهیت فیزیکی از محتوا)، اصل کیفیت (هر افت کیفیتی یعنی از دست دادن اطلاعات)، اصل بقا (حفظ کردن از دسترسی کوتاه مدت مهم تره)، اصل موازی سازی (نگهداری چند نسخه از یک اثر) و اصل کنترل-فهرست نویسی (برای دسترسی راحت تر). با این مبانی، یه پایه محکم برای ادامه راه تو فصل های بعدی رو می سازیم.

فصل دوم: چطور منابع رو دسته بندی و آماده کنیم؟ (خدمات فنی در آرشیوهای دیداری – شنیداری)

فصل دوم دیگه وارد قسمت های فنی تر کار می شه و حسابی کاربردیه. اینجا قراره یاد بگیریم چطور منابع دیداری-شنیداری رو آماده کنیم برای نگهداری و استفاده. اول از همه یه نکته مهم رو گوشزد می کنه: تو کار آرشیو، بین حفظ و نگهداری و ارائه خدمات یه تضاد همیشگی وجود داره. یعنی چی؟ یعنی هرچی بیشتر بخوایم محتوا رو در دسترس همه بذاریم، خطر آسیب دیدن و از بین رفتنش بیشتر می شه. وظیفه یه آرشیویست ماهر اینه که با قوانین و سیاست های درست، این دوتا رو با هم مدیریت کنه تا هم محتوا حفظ بشه و هم بشه ازش استفاده کرد.

خب، می رسیم به بحث تهیه منابع دیداری-شنیداری. این بخش حسابی مهم و البته چالش برانگیزه. چرا؟ چون اولاً این منابع خیلی گرونن و نیاز به سرمایه زیاد دارن. دوماً، برعکس کتاب که تیراژ بالایی داره، فیلم و نوار و اینجور چیزا معمولاً تعدادشون محدوده و پیدا کردنشون سخته. سوماً، این مواد فسادپذیرن و اگه تو شرایط نامناسب باشن، زود خراب می شن. پس انتخاب و خریدشون یه دغدغه بزرگه. کتاب روش های مختلفی برای مجموعه سازی آرشیو رو معرفی می کنه: خرید (که خودش داستانیه چون باید از کیفیتش مطمئن باشی)، اهدا (خیلی از تهیه کننده ها یا کلکسیونرها بعد از یه مدت مجموعه شون رو به آرشیوها می سپرن)، مبادله با سایر آرشیوها (که کمک می کنه کمبودها جبران بشه و همکاری بین المللی زیاد شه؛ اینجا اسم فیاف (FIAF) هم میاد که راهنمای مبادله فیلم رو فراهم کرده)، امانت (مثلاً برای جشنواره ها) و واسپاری به الزام قانون (تو بعضی کشورها تهیه کننده ها موظفن یه نسخه از اثرشون رو به آرشیو ملی بدن). همچنین تولید در آرشیو هم هست، مثلاً ضبط برنامه های تلویزیونی.

یکی از مهم ترین بخش های خدمات فنی، فهرست نویسی آرشیو هست. فهرست نویسی منابع دیداری-شنیداری خیلی پیچیده تر از کتابه. فکر کنید یه عکس یا اسلاید اصلاً صفحه عنوان نداره که اطلاعات ازش بردارید! پس باید از منابع دیگه اطلاعات رو جمع کرد؛ مثل اسناد خرید، اوراق همراه، عوامل تولید، یا حتی با دیدن و شنیدن خود محتوا (بازبینی و بازشنوی). کتاب تفاوت بین فهرست نویسی توصیفی (که مشخصات ظاهری مثل عنوان، عوامل تولید، تاریخ و مشخصات فیزیکی رو ثبت می کنه) و فهرست نویسی تحلیلی (که موضوع و شناسه های اضافی رو شامل می شه) رو توضیح می ده. تو ایران معمولاً عنوان رو سرشناسه قرار می دن چون اغلب این کارها گروهیه و با عنوان معروف می شن.

و در آخر بحث رده بندی آرشیو تو این فصل مطرح می شه. اینجا کتاب پیشنهاد جالبی می ده: تو آرشیوهای قفسه بسته که نمی تونید مثل کتابخونه ها برید تو قفسه دنبال چیز خاصی بگردید، شاید استفاده از شماره ثبت و چیدن منابع به ترتیب ورود، از سیستم های رده بندی موضوعی پیچیده بهتر باشه. چون دسترسی به محتوای فیلم و نوار به دستگاه های خاصی نیاز داره و سخته که بخوایم سریع به محتوا پی ببریم.

فصل سوم: محافظت از گنجینه های دیداری – شنیداری (حفظ و نگهداری منابع دیداری شنیداری)

رسیدیم به یکی از حیاتی ترین و البته جذاب ترین بخش های کتاب: حفظ و نگهداری منابع دیداری شنیداری. اینجا کتاب بهمون می گه چرا بقای منابع از دسترسی به اون ها مهم تره؛ چون ماهیت مواد تشکیل دهنده فیلم و نوار اینقدر ناپایداره که اگه درست نگهداری نشن، ممکنه خیلی زود از بین برن. واقعاً این یه فاجعه است اگه گنجینه های هنری و تاریخی مون به خاطر سهل انگاری نابود بشن.

بخش حفظ و نگهداری دو تا دسته کلی داره: غیرفعال و فعال. غیرفعال یعنی اینکه فقط منابع رو تو یه محیط مناسب نگه داری، بدون اینکه زیاد باهاشون ور بری. اما حفظ فعال یعنی بازرسی مرتب، مرمت، کنترل شرایط محیطی، انبارداری درست و خلاصه هر کاری که باعث بشه این گنجینه ها عمر طولانی تری داشته باشن. فکر کنید، چقدر زحمت می کشیدن تا یه فیلم یا نوار رو مرمت کنن که محتواش برگرده به حالت اول!

کتاب در ادامه به عوامل تخریب و فرسودگی منابع اشاره می کنه. اینجا دیگه می فهمیم چرا این کار اینقدر حساسه. مثلاً آسیب های فیلم و نوار مغناطیسی خیلی متنوعه: فیلم های نیتراتی و استاتی که ممکنه دچار سندرم سرکه بشن و بوی تندی بدن، یا بر اثر گرما و رطوبت بالا چسبنده و شکننده بشن. آسیب های فیزیکی مثل خراشیدگی، ساییدگی، پارگی، جمع شدگی، چین خوردگی، کثیفی و شکستگی هم که دیگه نور علی نور. حتی موجودات زنده ای مثل جلبک، باکتری و قارچ هم می تونن بلای جون این منابع بشن.

اما چاره چیه؟ کتاب راهکارهای خوبی برای شرایط ایده آل نگهداری ارائه می ده. مثلاً باید ساختمان آرشیو طوری باشه که از مناطق شلوغ و صنعتی دور باشه، در برابر آتش مقاوم باشه و حتی پنجره های اضافی هم نداشته باشه. مهم تر از همه، دما و رطوبت مناسبه. برای انواع مختلف رسانه مثل فیلم سیاه و سفید، رنگی، نوار مغناطیسی و غیره، دما و رطوبت ایده آل فرق می کنه. مثلاً می دونستید برای فیلم خام، دمای ۴۰ درجه زیر صفر آهنگ فرسودگی رو تقریباً صفر می کنه؟ همچنین قفسه بندی (استفاده از قفسه های فلزی و سیستم های متحرک برای استفاده بهینه از فضا)، نور (دوری از نور مستقیم خورشید و کنترل روشنایی داخل مخزن)، گرد و غبار و تهویه هوا (پوشاندن کف با سنگ، عدم استفاده از جاروی دستی، تصفیه هوا) و البته پیشگیری از خطرات آب و آتش سوزی (مثل نصب سیستم های هشدار دهنده و اطفای حریق با گازهای غیر آبی) حسابی اهمیت دارن.

در آخر این فصل، بحث بازرسی و مرمت منابع مطرح می شه. باید هر از گاهی به منابع سر زد و اگه مشکلی پیش اومده بود، قبل از اینکه دیر بشه، نسبت به کپی برداری یا مرمت اون ها اقدام کرد. روش هایی مثل بازرسی چشمی، دستی و ماشینی کمک می کنن ایرادات رو به موقع پیدا کنیم. مثلاً اگه یه فیلمی حسابی چسبناک شده بود، باید سریع ازش یه کپی جدید بگیریم تا محتواش از بین نره. این بخش رو می تونیم قلب مبانی آرشیو دیداری شنیداری بدونیم که بقای میراث ما رو تضمین می کنه.

«اگر قرار باشد میان استفاده و حفظ و نگهداری منابع دیداری-شنیداری یکی را انتخاب کنیم، حقیقت آن است که شرایط نگهداری ارجح می باشد. زیرا پیش شرط دستیابی دائم، بقای دائم محتوای منابع دیداری-شنیداری است که از مواد بی ثبات و فاسد شدنی ساخته شده اند.»

فصل چهارم: یه آرشیو جامع، فقط فیلم و نوار نیست! (مرکز اسناد و مدارک آرشیو دیداری – شنیداری)

فصل چهارم کتاب آرشیوداری دیداری شنیداری یه بخش خیلی جالب و شاید کمی متفاوت رو برامون باز می کنه: مرکز اسناد و مدارک آرشیو دیداری – شنیداری. شاید در نگاه اول فکر کنید خب، آرشیو یعنی فیلم و عکس و نوار؛ دیگه چه ربطی به اسناد و مدارک داره؟ اما این فصل توضیح می ده که وجود یه همچین مرکزی، چطور می تونه خدمات آرشیو رو چندین برابر گسترش بده و ارزش افزوده ای بی نظیر ایجاد کنه. هدف اصلی این بخش، جمع آوری، حفظ و نگهداری هرچیزیه که با سینما و رسانه در ارتباطه و می تونه به درد تحقیقات و اطلاعات آتی بخوره.

کتاب می گه که حتی تو آرشیوهای کوچیک، یه کتابدار می تونه این بخش رو اداره کنه، اما هرچی آرشیو بزرگ تر می شه، باید بخش هاش رو تخصصی تر کرد. کتابخانه قلب این مرکز اسناده و باید یه جای ساکت و با دمای مناسب (مثلاً ۲۱ درجه سانتی گراد و رطوبت ۶۰ تا ۶۵ درصد) باشه. حالا تو این کتابخونه یا مرکز اسناد، چه چیزهایی جمع آوری می شه؟ خیلی چیزها!

• کتاب ها: کتاب های مرتبط با سینما، عکاسی، تئاتر و تاریخ، همون هایی که می تونن اطلاعات تکمیلی و پس زمینه به محقق ها بدن. برای غنی تر کردن مجموعه کتاب، باید از نقد و بررسی های کتاب ها، فهرست ناشران و کتابفروشی ها استفاده کرد.
• نشریات ادواری: یعنی مجلات و ژورنال های تخصصی که تو حوزه سینما و رسانه منتشر می شن. این ها با اشتراک سالانه به دست میان و باید همیشه آخرین شماره هاشون در دسترس باشه.
• جزوات: نشریه های کوچیک تر با صفحات محدود (معمولاً کمتر از ۴۸ صفحه) که می تونن مستقل باشن یا بخشی از یه کتاب. اینا هم مهم هستن و باید فهرست نویسی بشن.
• بریده جراید: فکرش رو بکنید، چقدر اطلاعات روزآمد و دست اول می تونیم از روزنامه ها و مجلات اون زمان به دست بیاریم؟ این بخش حسابی مهمه، چون نظرات و نقدهای مربوط به تولیدات رادیو-تلویزیونی و فیلم ها رو ثبت می کنه. برای جمع آوری بریده جراید، می شه روزنامه ها رو مشترک شد و قسمت های مهم رو برید و طبق موضوع بایگانی کرد، یا از موسسات حرفه ای کمک گرفت که این کار رو تخصصی انجام می دن.
• فیلم نامه ها و متن تحقیقات: جمع آوری متن اصلی فیلم نامه ها و پژوهش های مرتبط با تولید محتوا، که برای محققان و تولیدکنندگان بعدی خیلی مفیده.
• عکس ها: مجموعه های عکس از فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی که می تونن برای تحقیقات، دکور، انتخاب بازیگر و حتی انتشار کتاب و نشریه به کار بیان.
• پوسترها: پوسترهای فیلم ها که هم ارزش هنری دارن (از نظر گرافیک) و هم تبلیغاتی، باید جمع آوری و فهرست نویسی بشن. نگهداری از اون ها هم شرایط خاص خودش رو داره چون ممکنه کاغذشون آسیب ببینه.

خلاصه که این فصل بهمون نشون می ده انواع آرشیو و موادشون چقدر می تونه متنوع باشه و چطور تکمیل کردن منابع دیداری-شنیداری با منابع مکتوب، ارزش یه آرشیو رو حسابی بالا می بره و اون رو به یه گنجینه اطلاعاتی واقعی تبدیل می کنه.

فصل پنجم: آرشیودار، قلب تپنده آرشیو (آرشیودار دیداری – شنیداری)

رسیدیم به فصل آخر کتاب آرشیوداری دیداری شنیداری، جایی که دیگه خودِ آرشیودار میاد تو کانون توجه. باور کنید این شغل فقط جمع کردن فیلم و نوار نیست؛ پشتش یه دنیا مسئولیت و تعهد خوابیده. این فصل، نقش ها و وظایف یه آرشیودار رو برامون روشن می کنه و می گه که یه آرشیو بزرگ، بخش های مختلفی داره که هر کدوم یه سرپرست متخصص می خوان: از سرپرست بخش فراهم آوری و فهرست نویسی گرفته تا سرپرست بخش فنی و روابط عمومی. هر کدوم از این ها، مهارت ها و وظایف خاص خودشون رو دارن.

اما مهم ترین بخش این فصل، مرام نامه اخلاقی آرشیوداران دیداری و شنیداری هست. این مرام نامه، یه سری خط قرمز و باید و نباید رو مشخص می کنه که دونستنشون برای هر کسی که تو این حوزه کار می کنه، واجبه. مثلاً:

• حفاظت از منابع: آرشیودار موظفه که از همه منابع، حتی اون هایی که موقتی دستشه، در برابر هر نوع دستکاری، سانسور، تحریف یا تخریب محافظت کنه. فکرش رو بکنید، چقدر مسئولیت بزرگیه!
• نگهداری نسخه های اصلی: باید همیشه تلاش کرد که نسخه های اصلی و مادر، تو شرایط مناسب نگهداری بشن.
• اصلاح با حفظ اصالت: اگه یه ماده آسیب دید، اصلاحش باید طوری باشه که اصالت محتوا به هم نخوره و همون چیزی باشه که پدیدآورنده اصلی در نظر داشته.
• دسترسی مسئولانه: وقتی منابع رو در دسترس عموم قرار می دن، باید شرایط بهینه رو فراهم کنن؛ مثلاً فیلم با سرعت و نسبت تصویر مناسب نمایش داده بشه.

یعنی یه آرشیودار فقط یه نگهبان نیست؛ یه متولی امینه که مسئول حفظ تاریخ و فرهنگ یه جامعه است. مثل اینکه یه نفر بهتون بگه یه گنج بزرگ رو نگه دارید و مواظب باشید هیچیش نشه! این بخش اهمیت اصول اخلاقی آرشیوداری رو حسابی نشون می ده.

علاوه بر اینا، کتاب به اصول فردی و حرفه ای یه آرشیودار هم اشاره می کنه. مثلاً اینکه کارکنان آرشیو باید دانش و تجربه شون رو سخاوتمندانه با بقیه به اشتراک بذارن. یا اینکه همیشه دنبال ارتقاء مهارت هاشون با عضویت تو انجمن های حرفه ای و مطالعه باشن. این یعنی یه آرشیودار باید همیشه به روز باشه و یاد بگیره. نکته خیلی مهم دیگه هم اینه که نباید از موقعیت خودشون برای منفعت شخصی استفاده کنن و با همه همکاران و مراجعان با احترام برخورد کنن. همه این ها نشون می ده که این شغل، فراتر از یه کار اداری، یه رسالته و آرشیودار واقعاً قلب تپنده هر آرشیویه.

«همه منابع تحت مراقبت آرشیودار از جمله منابعی که به طور موقت تحت مراقبت آنهاست در برابر دستکاری، تحریف و سانسور و تخریب محافظت گردد.»

نتیجه گیری: چرا آرشیوداری دیداری – شنیداری، گنجینه پنهان ماست؟

خب، رسیدیم به پایان این سفر کوتاه به دنیای جذاب خلاصه کتاب آرشیوداری دیداری – شنیداری ( نویسنده نورالله مرادی، وحید طهرانی پور ). همونطور که دیدید، این کتاب یه جورایی مثل یه دایرةالمعارف کوچیکه که همه چیز رو از سیر تا پیاز بهمون یاد می ده؛ از اینکه آرشیو اصلاً چی هست و چه وظایفی داره، تا ریزه کاری های حفظ و نگهداری فیلم و نوار، و حتی اصول اخلاقی که یه آرشیودار باید داشته باشه. واقعاً میشه گفت یه راهنمای جامع و بنیادیه برای هر کسی که می خواد قدم تو این راه بذاره یا از چالش ها و اهمیتش سر دربیاره.

درسته که ممکنه آرشیوداری دیداری شنیداری به چشم نیاد و اونقدر که باید، مورد توجه قرار نگیره، اما نقش آرشیوداران و حفظ این میراث سمعی و بصری برای نسل های آینده، حیاتیه. فیلم ها، عکس ها و نوارهای صوتی، بخش مهمی از هویت و تاریخ ما رو تشکیل می دن. اونا مثل آینه ای می مونن که گذشته رو برامون به تصویر می کشن و بهمون کمک می کنن از تجربیاتمون درس بگیریم و به آینده نگاه کنیم. اگه این گنجینه ها رو درست نگهداری نکنیم، بخش بزرگی از خاطرات و هویتمون رو از دست می دیم.

این کتاب یه تلنگره که یادمون بندازه، اهمیت آرشیوداری چقدر زیاده. اگه تو این حوزه فعالیت می کنید، یا حتی اگه فقط یه علاقه مند هستید، بهتون پیشنهاد می کنم حتماً نسخه کامل کتاب رو تهیه کنید و بخونید. اونجا می تونید با جزئیات بیشتری آشنا بشید و دانش عمیق تری کسب کنید. شک نکنید که این سرمایه گذاری روی دانش، نه تنها به نفع خودتونه، بلکه به حفظ بخشی از میراث فرهنگی و هنری این سرزمین هم کمک می کنه. بیایید همه با هم، برای حفظ و نگهداری منابع دیداری شنیداری تلاش کنیم و نذاریم هیچ گنجینه ای به دست فراموشی سپرده بشه.

«این روزها که همه چیز دیجیتالی شده و هر لحظه کلی محتوای دیداری و شنیداری تولید می شه، اهمیت نگهداری درست و حسابی از این گنجینه ها خیلی بیشتر از قبل شده.»