آیا فقط ثروتمندان شاد هستند؟/ رضایت از زندگی بالا در برخی جوامع کم درآمد

به گزارش نوتیفیکیت، اگرچه تحقیقات قبلی (از جمله گزارش شادی جهانی)، نشان می دهند که رشد اقتصادی (اساساً پول بیشتر) راهی بی خطر برای افزایش رفاه جوامع است، همکاری موسسه علوم و فناوریِ محیطی دانشگاه اتونوما بارسلونا (ICTA-UAB) با دانشگاه مک گیل در کانادا این دیدگاه را به چالش می کشد.

بخش گمشده آمار گذشته

تجارت نیوز در گزارشی نوشت: محققان، با گفتن اینکه مطالعات قبلی جوامع با مقیاس کوچک از جمله مردم بومی را نادیده گرفته و نتایج تحریف شده ای به دست آورده اند که تنها بر پاسخ شهروندان در جوامع صنعتی متمرکز شده است، این موارد را مورد مطالعه قرار دادند. «ما متوجه شدیم که سطحِ متوسط رضایت از زندگی بالا و قابل مقایسه با کشورهای ثروتمند، برای جمعیت های متعددی که درآمد پولی بسیار پایینی دارند، گزارش شده است.»

ر جوامع مورد بررسی، مبادله پول کمترین نقش را در زندگی روزمره ایفا می کند و معیشت به طور مستقیم به طبیعت بستگی دارد. با تجزیه وتحلیل نتایج حاصل از یک نظرسنجی از 2 هزار و 966 عضو مردمان بومی و جوامع محلی در میان 19 سایت توزیع شده در سطح جهانی، تنها 64 درصد از خانوارهای مورد بررسی درآمد پولی و نقدی داشتند.

مناطق مورد بررسی

بر اساس یافته ها، چهار منطقه از 19 مورد، میانگین رضایت از زندگی بسیار بالایی دارند (بیش از هشت از 10 نمره). میانگین در 19 جامعه در مقیاس کوچکِ مورد بررسی، 6.8 از 10 است، حتی اگر بیشتر مناطق، درآمدی دارند که تخمین زده می شود کمتر از هزار دلار (928 یورو) در سال برای هر نفر باشد.

حققان در گزارش خود گفتند که «امروزه اجماع بر این است که ثروت کشورها ارتباط تنگاتنگی با این که ساکنان می توانند زندگی نزدیک به ایده آل خود را داشته باشند یا نه دارد.» آن ها به این نتیجه رسیدند که اگر چنین بود، «دستیابی به رضایت بالای زندگی برای همه انسان ها احتمالاً مستلزم استخراج مواد بسیار بیشتری نسبت به حال حاضر خواهد بود» و اکوسیستم بیش از پیش قربانی می شد.

به نظر می رسد مردم تمایل دارند شادی خود را با معیارهای متفاوتی بسنجند، مانند اینکه زندگی آن ها در این جامعه چگونه است. این مطالعه نشان داد که اگر سطح «معیارهای نامرتبط با ثروت پولی» ایده آل باشد، ثروت پولی فردی بسیار کم اهمیت است.

شادترین افراد با درآمد بسیار کم کجا هستند؟

در میان جوامع مورد بررسی، اکثر افرادی که می گویند رضایت از زندگی شان در بالاترین سطح است (10 از 10)، از تبت و سایر گروه های قومی بزرگ ترین شهرستان در ولایت خودمختار دیگینگ تبت (Diqing Tibetan Autonomous Prefecture) بودند.

دومین و سومین جوامع شاد، آمازونیایی های بومی ساکن در نزدیکی رودخانه جوروآ (Juruá) در برزیل و مردم ساکن بولگان سوم (Bulgan soum) در مغولستان بودند که این مکان ها به ترتیب محل زندگی نزدیک به 6 هزار قزاق و سایر گروه های قومی و صد هزار دام هستند.

بخش بزرگی از مردم بومی پای تاویترا (Pai Tavytera) در پاراگویه نیز رضایت از زندگی خود را بسیار بالا گزارش کردند (هشت از 10) که در سایر نظرسنجی ها نمونه ای از کشورهای ثروتمند اسکاندیناوی است.

دیدن رابطه بین شادی و زندگی در کنار هم، در دره های احاطه شده توسط کوه های پوشیده از برف یا نزدیک جنگل های بارانی و در رابطه تنگاتنگ با طبیعت، دشوار است.

217